In dit hoofdstuk willen we een korte introductie op het juri disch circus rond kraken geven. Omdat strafrecht meestal het eerste is wat uw tegenstander uit de kast trekt, komt dit eerst aan bod. Dit is namelijk het goedkoopst voor de eige naar. Hij hoeft slechts aangifte te doen en de staat regelt het wel verder voor hem.
Het woord strafrecht suggereert dat er straffen worden uitge deeld (en dat er iets als recht is!). Dit hoeft niet zo te zijn. De twee voornaamste anti-kraakregels geven wel de moge lijkheid om boetes of celstraffen te geven, maar dit wordt praktisch nooit toegepast. Het voornaamste doel van deze regels is om een middel te hebben krakers snel te ontruimen. De twee belangrijke wetjes zijn artikel 138 Wetboek van Straf recht (WvSr) en artikel 429 WvSr.
De eerste gaat over huis- of lokaalvredebreuk. Een ruimte die in gebruik is heeft een huis- of lokaalvrede. Komt iemand hier tegen de wil van de gebruiker binnen, dan is de indringer strafbaar. Dit is tot zover een tamelijk logische redenering. Immers, je wilt niet iedereen zomaar over de vloer hebben, zeker mensen in blauwe uniformen niet.
Ruimten die daadwerkelijk gebruikt worden kun je dus beter niet kraken. Kraak je een ruimte die leeg is, of waar spullen binnen staan die nooit gebruikt worden, dan pleeg je dus geen huisvredebreuk. Het is dan zaak om je eigen huisvrede er snel te vestigen, het liefst voordat de politie door heeft dat je er binnen bent. Jouw huisvrede ontneemt namelijk de politie of de eigenaar het recht om zomaar binnen te wandelen. Je vestigt je huisvrede door een tafel, bed en stoel mee naar binnen te nemen. Dit is het door de jaren heen gegroeide gebruik in Amsterdam. Eveneens laat men hier meestal de poli tie binnen (maximaal twee agenten zodat je in de overhand blijft, overige agenten moet je zien buiten te houden anders worden ze binnen meestal lastig) om te laten zien dat het buiten gebruik is en om te laten zien dat jij het in gebruik hebt genomen.
Meestal licht de politie de eigenaar in. De eigenaar kan dan proberen aangifte te doen. Als de politie welwillend is ten opzichte van de eigenaar dan geven ze de aangifte door aan de Officier van Justitie (OvJ) met een positief advies. Dit wil zeggen dat de politie genoeg redenen ziet om te ontruimen. Wanneer de OvJ als beslissend persoon het hiermee eens is, mag de politie gaan ontruimen.
Heb jij informatie die het aannemelijk kan maken dat de ruimte niet in gebruik was ten tijde van de kraak, dan kan je overwe gen een kort geding tegen de OvJ (= de staat) te starten. Hiervoor geldt wel de normale kort-geding praktijk; je moet een naam geven en een advokaat hebben. Je eist dan in het geding een verbod op ontruiming van het bij jouw in gebruik zijnde pand.
Deze kort gedingen zijn redelijk succesvol geweest. Na veel druk op de ketel gezet te hebben ging het Openbaar Ministerie (de OvJ's) om. Als er vlak na de kraak een kort geding tegen de staat aangespannen werd, dan wachtte de OvJ met ontruimen tot er hierin een uitspraak was. Deze kort gedingen werden redelijk vaak gewonnen.
Dit veranderde toen art 429 sexies WvSr. ingevoerd werd. Deze regel stelt dat een pand korter dan een jaar buiten gebruik in geval van een kraakaktie ontruimd mag worden. In de praktijk wordt deze regel lang niet altijd toegepast, bijvoorbeeld als het er dik boven op ligt dat er voor leegstand ontruimd gaat worden. In sommige streken des lands willen de OvJ's nog steeds niet aan 429. Houden zo!
Ter afsluiting van het strafrechtelijk ontruimen willen we nog een uitspraak uit het verleden vermelden. Deze jurisprudentie stelt dat je alles kan kraken zolang het maar buiten gebruik was en voldoende afsluitbaar is. Het maakt niet uit hoelang je erin zit voordat je ontdekt wordt. Uiteraard moet je hierbij vandaag de dag toevoegen dat de ruimte meer dan een jaar leeg was.
Do you still have
Copysleft © 1996 ?! If not so Download Now!
This Home Page was created! Yo! Not to be protected nor hindered by any law!