From: Harry (harry@squat.net)
Date: 08/29/00
http://www.parool.nl/amsterdam/350030906.html Einde krakersbolwerk door brand AMSTERDAM - De beelden van de brand, afgelopen vrijdagochtend, in het kraakpand Amstel 145 dringen zich de laatste dagen hardnekkig op. Vooral Helena - de vrouw die van drie hoog naar beneden sprong - kan hij niet vergeten. Hoe zij daar kermend op het trottoir lag. Een gapende wond in haar voorhoofd, een opgezwollen gezicht. Bij Roel flitst dat beeld om de tien minuten voorbij. Helena ligt nog steeds in coma. Roel, die in het kraakpand logeerde, vraagt zich aangeslagen af of dit nog goed komt. Een schedelbasisfractuur, een hersenbloeding, een been op twee plaatsen gebroken, een gescheurde milt en iets aan de ribbenkast waarvan Roel niet precies weet wat. ''Toen ik haar daar zag liggen, dacht ik eigenlijk dat het afgelopen was met haar.'' Een jongen met verschijnselen van rookvergiftiging en een andere kraker die aan zijn sprong van de eerste verdieping een gescheurde nekwervel overhield, zijn inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen. De andere krakers hebben geen ernstige lichamelijke klachten, maar er heerst wel grote verslagenheid. ''Sommigen durven nog steeds niet te slapen. Ik wel. Ik vlucht juist in slaap.'' Amstel 145 was volgens Roel een bolwerk van vooral Spaanse krakers. Backpackers op reis door Europa bleven wel eens in het pand plakken. Verder zaten er enkele Nederlanders met een Spaanse achtergrond, zoals Helena. Haar moeder woont in Spanje, zelf komt ze uit Nederland. ''Helena had haar tas met haar agenda meegenomen toen ze uit het brandende huis sprong. Daarin stond het telefoonnummer van haar moeder en dus konden we haar bellen.'' Roel had haar bij eerdere bezoeken wel eens gezien, maar de avond voor de brand was het pas tot een gesprek gekomen. Dat had zich afgespeeld in het café van het naastgelegen pand Amstel 143, waarin vroeger het bekende café Van der Laan zat. De nieuwe bewoners hadden er hun eigen krakerscafé van gemaakt. Twee keer in de week serveerden de bewoners er een warme maaltijd voor vier piek. Beide huizen, het cafépand op de hoek van de Nieuwe Achtergracht en het uitgebrande huis op nummer 145, stonden met elkaar in verbinding. Het werd dus als één kraakpand gezien. Nummer 143 vatte echter geen vlam, dus de krakers konden daar terecht. Als het aan hen had gelegen, waren ze daar gebleven tot 3 oktober - de aangekondigde ontruimingsdag. Maar vrijdag - enkele uren na de brand - kwam de politie al. Er was brandgevaar, dat had de brand in het naastgelegen pand wel bewezen en bovendien was er nu instortingsgevaar. Om verdere ongelukken te voorkomen moesten de krakers weg. Roel heeft er begrip voor dat de politie in zo'n situatie geen risico wil lopen, maar 'ze hadden best een dagje kunnen wachten'. ''Nu stond onaangekondigd de ME voor de deur.'' De ontruiming veroorzaakte de gebruikelijke woedende reacties van de krakers. ''Er werden wat dingetjes naar beneden gegooid, maar niet gericht op agenten,'' zegt kraker Simon. Vijf bewoners werden opgepakt, maandag kwamen ze een voor een vrij. Geluidsoverlast Het rommelde sowieso de laatste tijd bij de kraakpanden aan de Amstel. Buurtbewoners klaagden dagelijks bij de politie over geluidsoverlast en dat liep hoog op. ''Politiecommissaris Van Riessen stond drie weken geleden voor de deur. Als er geen einde aan de overlast kwam, dan zouden we eerder worden ontruimd,'' zegt Simon. Verder hadden de krakers 'mot' met de huisbaas. Die wil het pand slopen en op de plek 'dure appartementen' bouwen. De krakers hebben daar bezwaar tegen gemaakt, omdat ze vinden dat zulke karakteristieke panden behouden moeten blijven, maar ook om de zaak te rekken en nog wat langer te kunnen blijven. De huisbaas zou begin mei met een knokploeg zijn gekomen. Volgens Simon stond hij om elf uur 's ochtends ineens met vijftien bouwvakkers binnen. ''Met koevoeten sloegen ze alles kapot. Het dak, de wc-potten, maar ook alle ruiten. En dat heeft bij de brand een aanzuigende werking gehad. Het huis was zo brandbaar als een fakkel.'' Simon sluit niet uit dat de huisbaas iets met de brand te maken heeft. Het blijven vermoedens, want een echte aanwijzing heeft hij niet. Het kan net zo goed een kaars zijn geweest, of iemand die met een peuk in slaap is gevallen. ''We zullen er wel nooit achter komen.'' Volgens de eigenaar van de panden, Max van Tiggelen, is het verhaal van de krakers klinklare onzin. Hij zou nooit een pand in de fik steken waarin mensen zijn. En wat betreft die knokploeg: ''Dat waren gewoon bouwvakkers die in het pand aan het werk gingen. De krakers zaten eigenlijk in pand 145, die hadden helemaal niets op nummer 143 te zoeken.'' MALIKA SEVIL © Het Parool, 29 augustus 2000 ------------------------------------------------------ Afmelden: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl Aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
This archive was generated by hypermail 2b29 : 08/29/00 CEST