Kraken-post: Solidariteit met de hongerstakers in de Turkse gevangenissen

Solidariteit met de hongerstakers in de Turkse gevangenissen

----------------------------------------------

 Stuur Bericht   Over de lijst  Datum-lijn   Reactie-lijn   Onderwerp-lijn   Auteur-lijn   Hoofdmenu 
 

From: Tabe Kooistra (tabe@ozgurluk.xs4all.nl)
Date: 15 December 2000 03:35 uur


Solidariteit met de hongerstakers in de Turkse gevangenissen

Vrijdag 8 december 2000

Geert Van Moorter

137 mensen zijn in levensgevaar en kunnen vanaf nu tot binnen twee weken
sterven. Dringende oproep tot actie, zie verder onderaan dit bericht.

Je weet waarschijnlijk nog dat ik Fehriye Erdal verzorgde tijdens haar
hongerstaking. Hongerstaken is geen pretje, dit kan ernstige schade aan je
lichaam toebrengen. Na twee drie weken heb je reeds kans op onherstelbare
letsels. Je kan klachten krijgen die gaan van zwakheid, neiging tot
flauwvallen, kou, lage bloeddruk, een ijl gevoel, veralgemeende
zenuwaantasting met prikkelingen, tintelingen, oorsuizen, je ogen moeilijk
openkrijgen, buikkrampen, diarree, braken, slapeloosheid, spierpijnen,
huiduitslag, ... Als je langer doorgaat en zeker als je meer dan 30-40
dagen hongerstaakt, heb je zeker onherstelbare schade, je lichaam wordt van
binnen uitgeteerd. Al je reserves geraken uitgeput. Het is alsof je met
een auto constant plankgas geeft. Je forceert je organisme, 'wrecking the
machinery'. Er is hierbij een risico op plotse dood. Als je verder gaat
kan je komen tot een 'point of no return', een punt waarbij je te ver bent
gegaan en waarbij je niet meer te redden bent, alsof het kaarslichtje enkel
nog smeult. En dan ga je stilletjes dood. De tien doden bij de
hongerstaking in Ierland in de jaren tachtig vielen tuseen dag 45 en dag
61. Bij vorige hongerstaking in Turkije vielen de meeste doden tussen dag
59 en 67.

Waarom dit verhaal?

Op 20 okotber begonnen 825 gevangenen aan de hongerstaking. Het Turkse
regime reageert er niet op. Daarom hebben er 137 (109 mannen en 28
vrouwen) van hen besloten door te gaan tot hun eisen vervult zijn of tot de
dood. De meeste zijn nu vandaag 8 december op dag 50. Zij lopen dus
ernstig gevaar. Ze hebben reeds zeker onherstelbare schade aan hun
lichaam, en zullen er zelfs bij stopzetting van hun hongerstaking nu,
ernstige gevolgen aan overhouden. Er is een zeker risoco voor het
Wernicke-encefalopathie, een aandoening aan de hersenen, die kan gaan van
geheugenstoornis, concentratiestoornis, gangstoornis, tot zelfs volledige
dementie. Na vorige hongerstakingn in Turkije zijn er vele hongerstakers
die het overleefd hebben die constant medische zorgen nodig hebben, zijn er
die niet meer zelfsstandig kunnen leven. Als je dit allemaal leest kan je
je afvragen waarom deze mensen dit risico nemen, 'doen ze het zichzelf niet
aan'?

Wat is de reden tot deze drastische beslissing?

Niemand doet dit zomaar uit plezier of om dood te willen gaan. Turkije wil
politieke gevangenen onderbrengen in isoleercellen, waar gevangen geen
contact meer hebben met de buitenwereld. Complete afzondering op zich
wordt internationaal erkend als een vorm van psychische foltering. Men wil
op die manier de gevangen zijn gevoel van waardigheid, zijn eigenheid, zijn
persoonlijkheid afnemen. Men wil de gevange hierdoor 'breken', elke
weerstand de grond inboren. Tevens is het veel gemakkelijker
ongecontroleerd te folteren, te martelen, te verkrachten als de gevangene
niet beschermd is door getuigen. De gevange kan zelfs verdwijnen, vermoord
worden.

Nu zitten de politieke gevangenen meestal met een hele hoop samen in één
cel. Hierdoor hebben ze nog contact onderling en wordt hun gevangenisschap
wat draaglijker en hierdoor kan de Turkse autoriteit niet ongezien doen wat
ze wil. Maar zelfs in deze gevangenissen vermoorde Turkije de laatste
jaren reeds tientallen gevangenen. Vier jaar gelden probeerde Turkije
reeds om de politieke gevangen in dit soort cellen te stoppen. Het Turkse
regime moest er uiteindelijk van afzien na een hongerstaking waarbij twaalf
doden vielen. Nu dacht de Turkse regering dat de tijd er opnieuw rijp zou
voor zijn en dat er minder verzet zou komen. En daarom probeert het Turkse
regime dit opnieuw.

Het beleid van de Turkse overheid verplicht de gevangenen om opnieuw de
strijd aan te gaan. En het belangrijkste wapen dat ze daarvoor hebben is
de hongerstaking. Niemand riskeert hierbij zijn eigen leven zonder
grondige reden. Ze hebben geen andere kender hongerstaken wordt het
wegkwijnen met foltering en kans op vermoord te worden in de isoleercel, in
de 'vergeetput'. Met hongerstaken kunnen ze dit plan terugdringen, zoals
vier jaar geleden. Ze weten dat hierbij opnieuw doden kunnen vallen, maar
het is het Turkse regime die hen daartoe verplicht.

Deze mensen zijn niet 'extreem, fanatiek', die sterven niet 'met plezier'.
Het is de situatie die extreem is, het is het Turkse regime die hen extreem
wil behandelen. Deze mensen willen leven, normaal leven en daardoor zijn
ze verplicht hun leven in gevaar te brengen. Net zoals een gewone staking
is dit geen chantage, maar een poging om druk uit te oefenen op het beleid
voor hun gerechtvaardigde eisen. Volgens Van Dale is chantage:
'geldafpersing door bedreiging met bekendmaking van ware of verzonnen
feiten'.

Ik heb zelf tijdens mijn missies in Turkije en Turks Koerdistan kunnen
vaststellen dat het Turkse regime systematisch foltert, dat de
mensenrechten er een vodje papier zijn. Ik heb gefolterde mensen gezien
met lichamelijke letsels. Ik heb 'processen' meegemaakt voor de
Staatsveiligheidsrechtbank waarbij mensen 20 jaar cel kregen enkel omdat
ze onder foltering ondertekent hadden lid te zijn van een organisatie, een
'proces' afgehandeld op vijf minuten. Ik heb dokters en advocaten
gesproken die vermeende 'terroristen' wilden bijstaan. Ze werden zelf
bedreigd en opgepakt. Een aantal onder hen zijn gefolterd en vermoord. Je
bent in Turkije heel snel 'terrorist'. Vreedzaam protesteren kan reeds
voldoende zijn, en veel verklaringen van beschuldigden zijn onder foltering
afgedwongen.

Bij één op drie zaken die voor het Europees verdrag voor de rechten van de
mens voorkomen, is Turkije beschuldigde partij

Ook Fehriye Erdal wist dit en was verplicht in hongerstaking te gaan, om te
voorkomen dat ze aan Turkije zou uitgeleverd worden aan de beulen,
letterlijk. Vele rapporten van mensenrechtenorganisaties, waaronder ook
die van People's Rights Watch (PRW), getuigen hierover. Zo was Dr. Anne
van Mackelenbergh (PRW) vorig jaar nog getuige van de gruwelijke
slachtpartij en folteringen in een Turkse gevangenis in Ulucanlar.

Dr. Elly Van Reusel (PRW) werd dit jaar zelf geklopt door de politie bij
een vreedzaam protest van familieleden van gevangenen. Verschillende van
deze familieleden werden hierbij ernstig gewond. Op een congres vorige
maand in Istanboel, kwamen heel wat mensen getuigen over die schandalige
toestanden. Over deze missies zijn rapporten verschenen die je bij PRW kan
bestellen. Turkije is reeds verschillende keren veroordeeld voor het
Europees Hof van de Rechten van de Mens, maar dat schijnt het regime niet
deren. De Europese instanties zijn hiervan goed op de hoogte, maar die
beleiden enkel lippendienst in verband met mensenrechten. Mensenrechten
worden heype) in Turkije. Deze nieuwe gevangenissen vergroten het gevaar
op folteringen en verdwijningen. De hongerstakers vragen de sluiting van
de F-type gevangenissen, de opheffing van de uitzonderingswetten en een
menswaardige behandeling. De hongerstakers worden ondersteund door de
mensenrechtenorganisatie Tayad (organisatie van familieleden van politieke
gevangenen).

PETITIE

- Wij betuigen solidariteit met de hongerstakers in de Turkse
gevangenissen. - Wij verzoeken de Turkse regering de
isolatiegevangenissen onmiddellijk te sluiten en de gevangenen menswaardig
te behandelen. - Wij vragen de Belgische regering en het Europees
parlement om bij de Turkse regering aan te dringen opdat ze rekening zou
houden met de verzuchtingen van de hongerstakers. Naam:ganisatie :
Adres :
Handtekening :

Terug te zenden aan PRW:
-post : PRW, c/o Mr. Manu Leclercq, Louisalaan 112 te 112 te 1050 Brussel (België)
-fax : PRW, 02/644.59.03
-mail : prwatch@hotmail.com

Aan Tayad : fax: 00 90 212 532

-- 
Press Agency Ozgurluk
In Support of the Revolutionary Peoples Liberation Struggle in Turkey
http://www.ozgurluk.org
DHKC: http://www.ozgurluk.org/dhkc

-------------------------------------------------------------- dit bericht is verzonden via de kraken-post maillijst afmelden: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl opgeven: kraken-post-subscribe@dvxs.nl info: http://kraken.dvxs.nl archief: http://skwot.dvxs.nl algemene email-faq: http://www.dvxs.nl/~kraken/emailfaq


Archief gemaakt met Hypermail

TOP VAN DOCUMENT