From: pino99@freemail.nl
Date: 02 Feb 2001 23:48 uur
De gemeente Utreg biedt op zijn internetsite de
gelegenheid discussiebijdragen te sturen aangaande
jongerenhuisvesting. Draag je eigen mening bij.
Hieronder staat er al eentje, de mijne, die ik heb
ingezonden. Laat even weten wat je vindt!
Utrecht, 29 januari 2001
Aan de gemeente Utrecht, afdeling volkshuisvesting
Betreft: discussiebijdrage jongerenhuisvesting
Geachte mevrouw, mijnheer,
Wij willen als directe betrokkenen maar al te graag van
de gelegenheid gebruik maken ons zegje te doen in het
kader van de op internet geboden mogelijkheid te
discussiëren over de Utrechtse problematiek omtrent de
huisvesting van jongeren. Wij zijn zelf jongeren en
hebben aan den lijve ondervonden hoe moeilijk het is
adequate huisvesting te vinden in Utrecht, zelfs als
je, zoals wij, langdurig ingeschreven staat bij
woonservice. We verkeerden in een bijzonder lastig
parket, maar uiteindelijk hebben we helemaal zelf een
uitweg gevonden uit onze penibele woonsituatie.
Wij vertellen u natuurlijk niets nieuws als we u
zeggen dat je zonder uitgebreid netwerk of speculerende
ouders in Utrecht in feite niet licht een plek voor
jezelf kunt vinden. De woningnood is voor bepaalde
kansbehoeftige groepen in de samenleving nog altijd
pijnlijk reëel.
Een van die groepen wordt in Utrecht inderdaad
gevormd door de jongeren. Het is op zich te prijzen dat
de gemeente zich eindelijk bezorgd schijnt te maken
over te behuizing van jongeren door bijvoorbeeld deze
discussie in gang te zetten. Met rechte mag echter
gevreesd worden dat het andermaal zal blijven bij de
signalering van het probleem. Nog immer is het aanbod
aan studentenkamers uiterst beperkt met als gevolg dat
de gevraagde huurprijzen ronduit asociaal genoemd
mogen, nee moeten worden. Wij hopen dat de gemeente nu
eindelijk eens daadwerkelijk gehoor gaat geven aan zijn
uitgesproken sociale verantwoordelijkheid op dit vlak
en zorgt dat er meer woonruimte ter beschikking komt
aan jongeren.
Natuurlijk zijn wij ons ervan bewust dat de gemeente
niet beschikt over onuitputtelijke middelen en dat
nieuwbouw van studentenflats tijd kost. Ook dit
legitimeert echter niet het al zo lang vertoonde
bestuurlijke onvermogen iets te doen aan de geringe
hoeveelheid studentenkamers in de stad. Nieuwbouw is
immers niet de enige optie. De omstandigheid wil
namelijk dat in Utrecht nog altijd een aanzienlijk deel
van het woningbestand in onbruik is. Denk alleen al
eens aan de bovenverdiepingen van de winkels in de
binnenstad. Behalve dat bewoning de woningnood zou
verlichten, zou de binnenstad ook een stuk leefbaarder
worden. Ook na sluitingstijd van winkels en cafés zou
de binnenstad in dat geval bevolkt worden door mensen
die alleen door daar te zijn zorgen voor sociale
controle.
Onze suggestie is dan ook dat de gemeente Utrecht
zich vanuit het besef van zijn sociale
verantwoordelijkheid met betrekking tot
volkshuisvesting nu eindelijk eens gaat inspannen om
dergelijke ongebruikte woonruimte te bevolken met
jongeren. Dit klinkt veel ingewikkelder dan het in
werkelijkheid is. De gemeente lijkt zich nu reeds al te
lang onbewust van de verscheidene werkzame middelen die
toch voor het aangrijpen liggen.
Al sinds 1971 is herhaaldelijk gebleken dat door de
mogelijkheid dat hun eigendom in gebruik wordt genomen
door krakers, huiseigenaren zich gemotiveerd zien deze
woningen te verhuren aan dankbare bewoners, waar zij
anders geneigd zouden zijn deze te laten verkrotten en
niet te gebruiken in afwachting van nog betere
marktprijzen. Kraken kan dus op een krappe huizenmarkt
een uiterst heilzame bijdrage geven aan het op zichzelf
ontoereikende marktmechanisme en een einde maken aan
speculatie op de woningmarkt. Door allerlei redenen is
kraken het afgelopen decennium echter almaar meer
bemoeilijkt, en wel juist door de gemeentelijke
overheid. Door bruusk politieoptreden zijn krakers in
een kwaad daglicht gesteld en is veel van de in de loop
der afgelopen jaren geconstelleerde modus vivendi
tussen krakers en het uit hoofde van zichzelf
geproclameerde staatsgezag teloor gegaan. Daarnaast
blijkt de moeilijkheid betrouwbare informatie te
vergaren ten aanzien van de leegstand van panden
dikwijls onoverkomelijk.
Onze aanbevelingen om de woningnood voor jongeren te
verlichten zijn derhalve erop gericht het kraken
eenvoudiger en tegelijkertijd minder abnormaal te
maken. Daartoe strekt ten eerste de instelling van een
register waarin de gemeente bijhoudt welke panden in
Utrecht langer dan een heel jaar niet zijn gebruikt. De
in woningnood verkerende jongere zou zich dan bij dat
register kunnen laten informeren welke woningen in de
stad Utrecht in gebruik genomen kunnen worden.
Indien uit de registratie blijkt dat woningen zo
lang niet zijn gebruikt en ook niet worden gekraakt
doordat ze bijvoorbeeld zodanig verkrot zijn ten
gevolge van de langdurige leegstand dat bewoning niet
meer op een gezonde wijze mogelijk is, dan zou de
gemeente over moeten gaan tot onteigening. Ook deze
sanctie heeft weer het effect dat de particuliere
eigenaar van de woning zich eerder tot een inspanning
genood ziet de woning weer woonklaar te maken en te
verhuren aan mensen die om een huis verlegen zitten.
Voorbeelden waarbij ingrijpen van de gemeente gevraagd
wordt, zijn het afgebrande studentenhuis aan de
Wittevrouwenstraat van de heer De Groot en het bewust
onbewoonbaar gemaakte huis aan de Croeselaan van de
heer Dammers.
Een derde mogelijkheid aan de gemeente om meer
woonruimte ter beschikking te laten komen aan jongeren,
is door anti-kraakhuisvesting te veroordelen en zich
tenminste zelf daar niet meer mee in te laten.
Tegenwoordig wordt door gemeentelijke diensten als het
OGU woningnood en leegstand bewust in de hand gewerkt
doordat vaak gigantische panden beschikbaar worden
gesteld aan slechts enkele jongeren, studenten of
kunstenaars. Voorkomen wordt zo dat de panden gekraakt
worden en dat er een veelvoud aan mensen, en juist de
meest woningbehoeftige mensen en dus ook jongeren, daar
hun intrek kunnen nemen. De bewoners moeten zelfs
genoegen nemen met maar een beperkte mate van
huurbescherming, terwijl ze gewoonlijk wel een flinke
huursom moeten afdragen. Zodoende profiteren nota bene
anti-kraakinstellingen, en ook de gemeente dus, van de
woningnood onder die jongeren, die geen andere keuze
hebben.
Tenslotte zou de gemeentelijke overheid en in het
bijzonder de burgemeester als het hoofd van de politie,
zich beter bewust moeten zijn van het onvermogen van de
politie rationeel om te gaan met kraken. De politie
weet zich maar al te vaak niet te beheersen wanneer ze
zich geconfronteerd zien met krakers. Door onbegrip en
een gebrek aan kennis van zowel de wet als de bestaande
praktijk vormt het optreden van de politie een veel te
onzekere factor om kraken zijn functie te laten
vervullen en een oplossing te doen vormen voor de
bestaande woningnood onder jongeren. Politieingrijpen
is vanuit het oogpunt van de woningnood veeleer
gevraagd tegen die huiseigenaren die eigen rechter
spelen wanneer ze zich geconfronteerd zien met krakers.
Een functie die het kraken naar onze opvatting dus al
met al voortreffelijk kan vervullen door het initiatief
meer bij de langdurig en uiterst dringend
woningbehoevende zelf te leggen,
met hartelijke groet,
\'Utregse krakers\'
---------------------------------------------------
Deze mail werd verstuurd met http://www.freemail.nl
--------------------------------------------------------------
afmelden kan via: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
info: http://kraken.dvxs.nl archief: http://skwot.dvxs.nl
|