From: De Wolvin (brouwersgracht@xs4all.nl)
Date: 12 Jan 2001 22:19 uur
Graag sluit ik mij in deze taaldiscussie geheel bij de toiletjuffrouw aan.
Het lijkt mij het beste wanneer we taalproblemen niet tot op het bot
uitdiscussieren, maar wanneer we een mouw passen aan een concrete situatie.
Dat gaat al jaren goed.
Iets wat me wel van het hart moet is niet zozeer het taalprobleem, maar het
kennisprobleem dat volgens mij steeds groter begint te worden. Dolle Hond
zei er al iets over in verband met de arrestantengroep.
Jaren geleden was de Kolk net gekraakt en dat werkte dusdanig inspirerend
dat er een ware kraakgolf volgde. Er ontstond toen het probleem dat er in
sneltempo mensen panden kraakten die nul of geen ervaring hadden en
geconfronteerd werden met allerhande problemen. Praktisch (gas, water,
licht, dak, vloer), tactisch (knokploeg, eigenaar, buurt) en juridisch. Er
zijn toen een paar vergaderingen geweest voor een soort van adoptiegroep.
Oudere panden zouden een nieuw pand 'adopteren' en er met enige regelmaat
langsgaan om de weg te helpen vinden in alle mogelijkheden die krakend
Amsterdam met zich meebracht en verder een aanspreekpunt te zijn bij
concrete problemen. Dat plan is voordat het begonnen was helaas gesneuveld.
Ik sta inmiddels iets verder van het dagelijkse kraakgebeuren, maar voel me
nog wel betrokken genoeg om mij er in dit geval een mening over te vormen.
Een voorbeeld. Enige tijd geleden is er bij ons verzameld voor een kraak
van enkele etages in een Jordaanpand. De kraak lukte en de bewoners konden
blijven. Ik heb de bewoners/ters nog twee keer aangesproken op straat (in
het Engels), maar om mij onduidelijke redenen waren ze niet in
geïnteresseerd in een gesprek over de gebeurtenissen rons hun pand. Of ze
herkenden me gewoon niet. De afgelopen maanden had ik de indruk dat de
oorspronkelijke bewoners vertrokken waren en er anderen woonden. Het pand
verwaarloosde in ieder geval in hoog tempo.
Afgelopen week kwam ik twee mensen met een "kraakuiterlijk" op straat
tegen, een van hen hard huilend en de ander troostend. Relatiecrisis dacht
ik. Niet dus, ik fietste verder en kwam langs het pandje dat leeg werd
gehaald door smeris, GGD en Stadsreiniging. Complete inboedel ging met het
vuilnis mee. Kennelijk een volledige verrassing voor de bewoners, die
overigens nergens meer te bekennen waren.
Ik kan me vergissen, maar mijn conclusie was dat zij gewoon niet hebben
geweten wat er aan de hand was, na de kraak niet wisten wat ze konden doen,
de taal niet spraken, de mogelijkheden en instanties niet kenden. Dat is
erg jammer. Het had misschien de redding van dit pand kunnen zijn, dat nu
dichtgespijkerd op verdere leegstand lijkt te wachten. Het had de bewoners
een verrassings-ontruiming kunnen besparen (alhoewel...). Maar het zou ook
kunnen dat situaties als in de Tolstraat voorkomen kunnen worden. Het
verjunken van panden is van alle tijden, maar gaat toch iets minder
makkelijk als de bewoners weten dat het kan gebeuren.
Misschien is het tijd om het adoptieplan weer uit de kast te trekken.
Groeten W.
--------------------------------------------------------------
afmelden kan via: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
info: http://kraken.dvxs.nl archief: http://skwot.dvxs.nl
|