----------------------------------------------
|
From: Joop Ankerman (ankerman@angelfire.com) Date: 22 Oct 2001 20:59 uur
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 13-10-2001
'Gezamenlijk idealisme gaat een beetje verloren'
Steeds meer mensen kiezen voor een afwijkende woonvorm. Ze verbouwen een oude fabriek, kerk of pastorie. Ze maken een tuinhuis bewoonbaar, vertimmeren een school of trekken in een woonboot. Om uiteenlopende redenen als ruimte, geld of omgeving geven zij de voorkeur aan 'Anders Wonen'.
Marrets apartment is een grote ruimte van acht bij acht meter met een eigen toilet, badkamer en ingebouwde keuken. 'Die heb ik er zelf in moeten zetten', vertelt ze. 'Maar de elektriciteit, de vloeren, de wanden en de dubbele beglazing werden door de stichting verzorgd. Het mooie is dat de muren heel hoog zijn, en dat we veel ramen hebben waardoor ik hier heel goed kan schilderen.'
Idealisme
Omdat leven, werken en slapen in iiiin ruimte moeten gebeuren, koos Marret voor een hoogslaper met het idee dat ze haar bureau er onder kon plaatsen. 'Die palen zitten vast in het plafond en die waren al geplaatst voordat de ruimte af was. Toen alle wanden stonden, vond ik het toch te smal aan weerzijden van het bed, vandaar dat ik mijn bureau nu ergens anders heb staan en de ruimte onder het bed voor opslag gebruik.
'In de oorspronkelijke opzet draaide alles om zelfwerkzaamheid', vertelt Marret. 'Dat betekende dat iedereen die hier kwam wonen, deel uitmaakte van de stichting, de eigenaar van het pand, en daarmee de verplichting op zich nam om tien uur per week aan het pand te werken. De eerste bewoners hebben zelfs eigenhandig meegeholpen om de appartementen te realiseren. In ruil daarvoor woonden we heel goedkoop en midden in het centrum.'
Marret is erg betrokken bij wat er in het pand gebeurt en bij de mensen die er wonen. 'Maar ik heb wel bewust voor een eigen appartement gekozen. Ik wilde zelfstandig wonen en geen deel uitmaken van een woongroep. Door de manier waarop wij hier wonen, krijg je toch al veel mee van iedereen. Nu kan ik mij afsluiten omdat ik wil schilderen of werken. Als ik mensen om mij heen wil hebben, hoef ik alleen de deur open te zetten. Dat is het mooie van deze opzet.'
Inmiddels is er van die zelfwerkzaamheid weinig over. Iedereen heeft het druk met een baan of een studie, dus de verplichting van tien uur aan het pand werken is verdwenen. 'Nu is het zo dat drie van de bewoners, in de vorm van een gesubsidieerde baan, verantwoordelijk zijn voor de aanpassingen en het onderhoud van het pand', verklaart Marret. Zij vindt dat eigenlijk wel jammer. 'Voor mij is participeren in Burgers gezamenlijk wonen, maar ook een stuk gezamenlijk idealisme. Dat gaat wel een beetje verloren, maar misschien past het ook niet meer zo bij deze tijd.'
Get 250 color business cards for FREE!
---------------------------------------------------------------------
|