----------------------------------------------
|
From: Joop Ankerman (ankerman@angelfire.com) Date: 11 Oct 2002 19:30 uur
Artikel uit De Gelderlander van 07-10-2002
'De baas moet altijd spannend zijn'
Door MIRANDA MEGENS
Erik de Vlieger (42) bezit onroerend goed, een vliegmaatschappij, uitgeverij, scheepswerf, machinefabriek en binnenkort misschien ook dagblad Het Parool. Of de Amsterdamse multimiljonair zichzelf succesvol vindt? "Niet bepaald," zegt hij schouderophalend. "De echte doorbraak moet nog komen."
Bij de receptie van zijn bedrijf Imca Groep staat een verbodsbord voor stropdassen. In de zakencultuur waarin hij groot is geworden, voelt hij zich niet thuis. "Ik loop geen sjieke borrels af en woon niet in een huis achter een hek in Wassenaar."
De Vlieger voelt zich eerder aangetrokken tot de krakers die in zijn panden wonen. Of tot moderne kunstenaars die met hun handen kunnen maken wat hun vrije en associatieve geest hun ingeeft. Had hij die gave zelf maar. (..)
Even eigenzinnig als De Vlieger is de ontvangstruimte van zijn kantoor, van waaruit hij zijn bedrijvenconglomeraat met in totaal 800 werknemers aanstuurt. Een open haard, wegzakbanken, overal moderne kunst en art deco-klokken doen denken aan een woonkamer. Ramen aan alle kanten bieden vanaf de vijftiende verdieping waar hij zetelt, uitzicht over de hile stad. En een telescoop, niets ijdels is hem vreemd, staat gericht op zijn eigen scheepswerf Shipdock.
De Vlieger bestiert zijn imperium op eigen wijze. Anticyclisch investeren is zijn kenmerk. Na 11 september besloot hij: we gaan sterker in de luchtvaart. Nu gaat het slecht in de dagbladwereld, maar wil De Vlieger dolgraag de noodlijdende krant Het Parool kopen. Omdat hij Amsterdammer is, van de stad houdt en vindt dat de hoofdstad niet zonder eigen krant mag zitten.
En natuurlijk vanwege het zakelijk belang. "Het marktaandeel van Het Parool is kleiner dan van regionale dagbladen, daar zit nog veel potentieel." Veel meer dan dat de krant binnen een jaar weer winst zal maken, wil hij niet kwijt omdat hij de hoofdredactie geheimhouding heeft beloofd.
(..)
Zijn loopbaan in ondernemersland legde hem geen windeieren. Zakenblad Quote plaatste De Vlieger vorig jaar op nummer 228 van de 500 rijkste Nederlanders. Zijn vermogen werd geschat op 75 miljoen euro. Aandelen heeft hij niet.
"Ik kan niet investeren in bedrijven waarin andere mensen de baas zijn. Ik wil het wel een beetje kunnen controleren." Zijn geld zit in de zaak of in kunst, alleen moderne kunst. De Vlieger wil in zijn woonplaats Amsterdam een handelshuis voor kunstenaars oprichten.
Een vrijplaats moet het worden waar kunstenaars kunnen wonen, werken en verkopen. Hij ziet zichzelf niet als een mecenas. "Er moet gewoon geproduceerd worden hoor. De eerste kunstcollectie is al aangelegd en we verkopen al." Persssnlijk voelt De Vlieger zich aangetrokken tot heel andere mensen dan degenen met wie hij zaken doet. "Ik zet me er niet tegen af, maar ik begeef me niet veel in ondernemingskringen."
Hij voelt zich beter op zijn gemak in de krakersbeweging, waar hij al lang een speciale band mee heeft. "Als krakers een pand van mij vrijwillig verlaten, probeer ik hun een alternatief te bieden. Zij hebben een belangrijk argument: betaalbare woningen. Speculeren met gebouwen terwijl er woningnood is, vind ik onverteerbaar. Steden in Nederland moeten er niet alleen maar voor de rijken zijn. Woningbouwverenigingen en ondernemers hebben daar een belangrijke taak. Dat kost misschien winst, maar dat is dan maar zo." Het is voor hem 'niet zo moeilijk' met krakers te praten. Eigenlijk is het gewoon gezellig. Ik kom bij hen over de vloer, zij komen soms bij mij thuis. Ik moet wel eens wat met ze bespreken. Ik heb goede bedoelingen, waarom zou ik hen niet uitnodigen? Ik zeg gewoon dat ik een pand heb gekocht, ik speel geen verstoppertje."
De vraag waarom hij de tegenstellingen in het leven opzoekt, werpt hij meteen van zich af. "Dat is dus mijn punt. Het ms geen tegenstelling. Ik vermaak me liever met iemand die niets heeft en creatief is. Die kan me veel meer spannende dingen vertellen dan de topman van Philips. Dat is normale, pure interesse. Ik snap niet dat andere mensen dat niet interessant vinden of daar niet over nadenken. Zij zoeken veiligheid en bescherming. Als iemand daar gelukkig mee is moet hij daar vooral mee doorgaan. Ik geef daar geen waarde-oordeel over. Maar mijn meug is het niet, ik doe het anders."
Misschien heeft De Vlieger in de toekomst wel politieke aspiraties. Maar de discussie die nu in de politiek wordt gevoerd over normen en waarden, vindt hij 'belachelijk'. "Ik maak zelf wel uit hoe ik mijn kinderen opvoed. Daar heb ik geen politicus voor nodig. Mijn dochter van 15 komt in krakerspand Vrankrijk. Ik kan daartegen optreden, maar ik kan ook met haar in gesprek blijven. Dat laatste doe ik liever."
Natuurlijk vertelt hij zijn vier kinderen geen troep op de grond te gooien. Als vijftien miljoen mensen dat doen, liggen er vijftien miljoen proppen op de grond, legt hij hen uit.
"Maar ik geloof niet in zakgeld inhouden als ze te laat thuiskomen. Zij luisteren wel naar me, gewoon omdat ik hun de dingen uitleg."
Zijn ouders leven nog. Op zaterdag ging hij met zijn broer en zus mee werken in de machinefabriek van zijn vader. "Verdienden we twee gulden vijftig. Toen kostte een patatje nog een kwartje. Mijn moeder werkte ook mee in de zaak. Het was een heel lieve, onbezorgde periode."
Zijn moeder (77) was de baas in huis. In tijd gezien voedde zij hem op. Maar zijn vader (82) maakte de meeste indruk op hem. "Alles wat hij zei was altijd raak." Bij zijn kinderen ziet hij hetzelfde. "De een kruipt meer naar mijn vrouw, de ander meer naar mij. Harmonie en spanning. Nee, ik vind het niet moeilijk dat te zien. Ik ken dat soort piekerproblemen niet, privi niet en zakelijk niet."
In veel artikelen wordt De Vlieger afgeschilderd als een snelle wonderboy die alles wat hij aanraakt in goud verandert. Wat vindt hij van dat imago? "Een moeilijke vraag," peinst hij hardop. "Ik denk dat het komt vanwege een aaneenschakeling van successen. Voor mijzelf is het zo dat de echte doorbraken nog moeten komen. Ik streef naar groei in alle geledingen van het bedrijf qua omzet en marktaandeel en naar verdere overnames in media en luchtvaart. Ik wil de mooiste of de grootste zijn."
____________________________________________________________
--------------------------------------------------------------
|
Archief gemaakt met Hypermail