----------------------------------------------
From: Rogier Koning (r.koning75@chello.nl) Date: 14 Oct 2002 13:15 uur
Het leuke is dat jij (sikes) heel goed kan formuleren wat ik denk of vind.
Daarnaast was mijn betoog een raad naar jou toe waarmee je je voordeel zou kunnen doen. De enige reactie die je me kan geven is een lange schreeuw.
Ik hoop dat je in ieder geval de beschaafdheid hebt mij een antwoord op mijn vraag te geven.
Om terug te keren naar jou antwoord. Ik ben het er mee eens dat de een nu eenmaal meer te besteden zal hebben dan de ander. That's life. Dat neemt niet weg dat ik dan gelijk vind dat anderen niets dienen te hebben of dienen te verhongeren.
In je derde blok heb je het over een prestatie-beloning systeem. Je vergelijkt dit met misdraag(daads)-bestrafingssysteem. Ik denk dat je dat fout ziet. Mensen werken omdat we daarvan leven. Dat heeft niets met straf te maken. Er dient nu eenmaal gewerkt te worden. (of sla ik de plank mis?)
"dat rogier grensen ziet in iederens recht op onderdak(of eten enz) vind ik
Je zou me ook kunnen vragen waar voor mij de grens ligt in plaats van me van de meest erge dingen te beschuldigen. Ik denk dat er een grens bestaat.(geen hongerdood natuurlijk maar wel met een bestaans minimum) Maar die grens heeft niets te maken met huidskleur, afkomst of wat dan ook. Die grens heeft te maken met de inzet van mensen zelf. Ik zal hierover een voorbeeld geven.
Er lopen op straat zwerfers. Mensen met helemaal niets. Waarom dat bij deze mensen zo gekomen is weet ik niet. Wat me wel opvalt is dat sommigen lopen te bedelen en anderen proberen te werken. Daarmee bedoel ik dat ze op een blikje trommelen, ze gaan op hun kop staan, maar ze doen iets. Deze mensen geef ik altijd met veel plezier geld. De anderen bijna nooit. Ze doen er namelijk helemaal geen moeite voor. Ik werkte vroeger bij de PTT, drie avonden in de week, ik werkte daarbij drie nachten in de week in een discotheek. Daarnaast was ik ook bezig met een eigen bedrijfje. Ik was constant bezig van werk naar werk te rennen, 80 uur in de week. Op straat werd ik op een gegeven moment aangesproken door een dakloze die me om geld vroeg. Ik heb hem toen gevraagt waarom hij niet ging werken voor zijn geld. Het enige antwoord was, dat hij daar geen zin in had. Moet ik aan zo iemand mijn zuur verdiende geld af staan??
Wat ik wel graag van je zou willen weten is het volgende. Zou je een maatschappij voor mij kunnen beschrijven zoals jij hem voor je ziet. Ik neem aan dat je er ideen over hebt. Dan kunnen we daar de volgende keer op verder gaan. Ik wil namelijk wel graag weten hoe jij de dingen ziet.
Voor de goede orde, ik ben in jou ogen misschien wel een kapitalist, zelf denk ik daar iets genuanceerder over. Het leven is niet zwart-wit, maar heeft een regenboog aan kleuren.
Rogier Koning
|
Archief gemaakt met Hypermail