----------------------------------------------
|
From: xxx xxx (antarctica@hypocrisy.org) Date: 06 Mar 2003 15:34 uur
Beste Andre, Albert, Pieter, Pauline en Monique
Prima dat er vanuit de sociologie interesse bestaat over kraken als maatschappelijke beweging. Meer bekendheid over kraken kan geen kwaad, er zijn altijd zat negatieve vooroordelen die met wat meer kennis van zaken minder schadelijk zouden zijn. Jullie willen enkele interviews afnemen, maar uit jullie vragen en uit de meegestuurde inleiding heb ik toch het idee dat jullie (nog) niet helemaal weten wat jullie precies willen.
Zo vragen jullie expliciet om 'wildkrakers'. Daar jullie wetenschappers in spee zijn, neem ik aan dat jullie deze term niet zo maar gebruiken. Geen gewone krakers dus maar 'wilde' krakers. Voor zover ik weet is de term 'wildkraker' ooit gemunt om deze krakers te doen onderscheiden van zogenaamde georganiseerde krakers. Een wildkraker is iemand die niet kraakt via een kraakspreekuur of in samenspraak daarmee. Dat wil zeggen dat deze kraker niet eerst kijkt wat er zoal bekend is over dit pand binnen het krakerswereldje. Maar vervelender is dat deze kraker ook niet vraagt of er misschien al andere mensen zijn die met het te kraken pand bezig zijn. Dat kan tot hele vervelende situaties leiden waarbij iemand opeens het pand onder zijn neus weg gekraakt ziet worden. Nu kan niemand een nog niet gekraakt pand zomaar claimen, maar het kan zorgen voor ruzie onderling en dat is nooit goed. Meer algemeen, maar niet altijd, zijn wildkrakers, of dat is in ieder geval het idee erachter, minder met kraken bezig en meer met alleen hun pandje, of zelfs niet eens dat.
Uiteindelijk wordt de term 'wildkraker' vooral gebruikt om je te kunnen distantieren van bepaalde kraakpanden, danwel krakers. 'Ze hebben niet met een spreekuur gekraakt, met ziet ze nooit bij andere dingen, nu veroorzaken ze overlast, en daar hebben 'wij' dan ook niks mee te maken.' Dat is zo ongeveer hoe er over 'wildkrakers' wordt gedacht.
Nu is er uiteraard wel enige feitelijke basis voor een dergelijk onderscheid. Uiteraard veroorzaken ook 'georganiseerde' krakers veel overlast, zijn niet altijd leuk voor de buurt, komen niet op vergaderingen of op alarm, etc, etc. Toch is er binnen de anarchistisch opgezetten groep mensen die kraken een duidelijke spanning tussen enerzijds zelfredzaamheid, onafhankelijkheid, anti-burgelijkheid en anderzijds samenwerken,solidariteit, sociale strijd. Dit 'spanningsveld' wordt, zo denk ik, vertaald (en dan vooral in Amsterdam) in 'krakers' en 'wildkrakers' waarbij er aan beide kanten leuke en minder leuke dingen gebeuren.
Als jullie, als wetenschappers, net name willen kijken naar
"de harde kern van de krakers, die een deel van hun legitimatie ontlenen aan de traditie van de kraakbeweging als sociale beweging."
dan zit je met 'wildkrakers' toch echt verkeerd. Zowiezo denk ik niet dat je veel 'wildkrakers' zal vinden op de maillijst.
Op zich sta ik niet onwelwillend tegen een onderzoek naar kraken. Ik zou wel eerst een wat meer uitgedacht plan hiervoor willen zien. Tot die tijd,
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
--------------------------------------------------------------
|
Archief gemaakt met Hypermail