[kraken] Stukje oude dorpsgrandeur te koop.

Auteur: <ouwesiem@squat.net>
Datum: 26 jan 2004 16:04 uur

Stukje oude dorpsgrandeur te koop

Links het bouwterrein aan de Langestraat, rechts de Veerstraat en daar
tussenin de vervallen fabrikeurswoning op Groest nummer 116. Het
restauratieplan is vier jaar geleden al gemaakt.
Foto: Ton Kastermans

HILVERSUM - Bijna vergane glorie. Dat beschrijft de huidige staat van het
ooit zo deftig ogende pand op de hoek van de Groest en de Veerstraat. De
tand des tijds heeft toegeslagen in het twee eeuwen oude fabrikeurshuis.
Maar er is niets dat een grondige restauratie niet kan redden. Er zijn
kandidaat-kopers in de markt.

,,Te koop bij openbare inschrijving. Vrijstaande monumentale
fabrikeurswoning, met ondergrond en verder bijbehoren aan de Groest
116/Veerstraat 3 in Hilversum", omschrijft de advertentie die in diverse
kranten is verschenen. Het gaat om het pand met de witte randen en de
dakkapellen, waar in vervlogen tijden de directeur van de
stoomtapijtfabriek Van Rhijn met zijn gezin huisde; met de fabriek zelf op
een steenworp afstand verderop in de Veerstraat. Die ging met zijn 25
meter hoge schoorsteen in 1964 tegen de vlakte.

Fabrikeurs waren rijk geworden weversbazen, die Hilversum in de achttiende
eeuw op de kaart zetten. De laken-, katoen- en tapijtindustrie groeide als
kool. Vooral dankzij hen had het industriedorp, tegen het aanbreken van de
Franse tijd (1795), Naarden ingehaald als economisch hart van de regio. De
namen van veel tapijtfabrikanten zijn legendarisch geworden, zoals Perk
Vlaanderen, Fokker, Van der Heijden, Tymen de Wit en Gerrit Veen. Hoe lang
deze fabrikeurswoning precies heeft leeggestaan konden ook de twee keurige
heren van makelaardij Gooiland niet zo één twee drie vertellen. Ze stonden
vrijdag de belangstellenden te woord, die op de eerste kijkdag af waren
gekomen. Meer dan tien jaar leegstand is het in elk geval geweest. En
hoewel de gemeente af en toe wat noodverbandjes heeft aangebracht is het
verval voor elke passant zichtbaar. Elke Hilversummer kent wel de zwaar
verweerde tekst, die pal op de hoek nog net te lezen valt op de bakstenen
buitenmuur: ,,Tel. 8333. Inkoop Meubelen, Karpetten, Kristal en
Porcelein".

Vertrouwd

Onder de eerste kijkers - woensdag (10.00-12.00 uur) en vrijdag
(14.00-16.00 uur) zijn de laatste twee kijkdagen - bevond zich iemand die
het pand bijzonder vertrouwd is: Marie Louise van Rhijn,
achterkleindochter van de oude fabrikeur, en haar dochter Ellen. Ze kwam
er in haar jeugd vaak over de vloer. Voor de jongste spruiten van de
familie, die zich tot de elite van het industriedorp mocht rekenen, was er
in het huis aan de achterzijde een apart deel gereserveerd, waar de
kinderen en kleinkinderen zelfs hun eigen salon-en-suite hadden. Dat
bracht vaak uitkomst op de zondagen, wanneer de zoons en dochters bij hun
ouders gezellig een kopje thee kwamen drinken.

Dit laatstgenoemde deel is op dit moment een ravage, laat een medewerker
van de makelaardij zien. Hier hebben niet alleen de jaren toegeslagen,
maar ook en vooral de krakers die er tot voor twee weken bivakkeerden.
Omdat de verkoop bij openbare inschrijving van start zou gaan, heeft de
gemeente de ongenode gasten verzocht hun heil elders te zoeken. Alles zit
binnen onder de graffiti, en verder is het kaalslag wat de klok slaat.

De binnenzijde van Groest 116 is, voor degene die bereid is verder te
kijken dan de rotte plekken in het hout en beschadigingen aan muren en
vloeren, om een beetje stil van te worden. Achter de voorname hal strekt
zich de drieënhalve meter hoge gang uit. De granieten vloer is verluchtigd
met een gracieus lijnenspel uit de tijd dat de Jugendstil om zich heen
greep. Een plaatje. Dezelfde sierlijke stijl is verwerkt in het glas van
de deuren van de vestibule. Het plafond is enige tijd terug door buurvrouw
Hanneke Huisman (interieurs) afgedekt met doeken. Ze heeft de gang als
opslagruimte gebruikt.

Behang

Bijna alles getuigt in dit gemeentelijk monument van 'toen': de hoge
vensters met glas-in-lood, de trappen, de reliëfplafonds in de kamers, de
keuken met het Pieter de Hooghvloertje, maar ook de oude badkuip boven, en
het behang uit overgrootvaders tijd dat niet geplakt maar gespannen werd.
Met een beetje fantasie kan de bezoeker zich de huishouding van de familie
Van Rhijn voorstellen, met de witgeschorte dienstboden en keukenhulpen die
druk in de weer waren.

Het gedeelte dat als Veerstraat 3 te boek staat is een stuk kleiner en
oogt minder spectaculair. Het is deels als café gebruikt; in de ramen
getuigt de naam Coco Beach Club daar nog van.

De afgelopen maanden is Gooiland Makelaardij al diverse keren benaderd
door belangstellenden. Voor de gemeente Hilversum telt, dat de koper
ervoor gaat zorgen dat het pand weer een sieraad voor de binnenstad wordt.
Die verplicht zich namelijk om het restauratieplan uit te voeren, dat
architect P.D. van Vliet enkele jaren geleden al heeft gemaakt. Een van de
mogelijkheden is om op de benedenverdieping een horecabedrijf te vestigen.

Hans Hoogenboom

maandag 26 januari 2004 Gooi en Eemlander

P.S. Je zult je misschien afvragen, wat het bovenstaande stukje op de
kraaklijst doet: het pand Groest 116 is jaren lang gekraakt geweest,
het zelfs 8 jaar geleden een Voku en een kraaakcafe geweest, waar alle
krakers uit Hilversum en omgeving op af kwamen. Een bizar einde dus.

--------------------------------------------------------------
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Faq: kraken-post-faq@dvxs.nl
 Website: http://krakenpost.nl
 [26 Jan 16:00u]: 258 abonnees + 238 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Mon Jan 26 15:05:01 2004