[kraken] Meer achtergrond informatie over Opus Dei.

Auteur: <ouwesiem@squat.net>
Datum: 01 sep 2004 16:19 uur

Meer achtergrond informatie over de nieuwe eigenaar van de Jacob
Obrechtstraat 74 te Amsterdam

Uit de Fabel van de illegaal 65/66, zomer 2004

Auteur: Harry Westerink

----------------------------------------------------------------------------Opus
Dei: roomser dan de paus

Onder invloed van katholieke fundamentalisten vaart het Vaticaan een
bijzonder reactionaire koers. In de Amsterdamse binnenstad houden
katholieken voor het eerst in eeuwen weer een "sacramentsprocessie". Die
wordt georganiseerd door het oerconservatieve Opus Dei. Helaas neemt
kritiek op Opus Dei nogal eens de vorm aan van samenzweringstheorieën.

Op "sacramentsdag" 13 juni 2004 zal Opus Dei ("het Werk Gods") het
150-jarige bestaan van zijn Onze Lieve Vrouwekerk herdenken. Bisschop Jos
Punt van Haarlem zal dan in vol ornaat door de stad trekken, gevolgd door
duizenden kerkgangers. Daarbij zal "de heilige hostie" tentoongesteld
worden. Een hostie is een broodje dat voor katholieken symbool staat voor
"het lichaam van Christus". Als echte kannibalen eten ze dat "lichaam"
tijdens de zondagsmis op. Amsterdam zou volgens Opus Dei van oudsher een
bijzondere band hebben met hosties. Het verhaal gaat namelijk dat in 1345
de doodzieke Ysbrandt Dommer van de plaatselijke pastoor "de laatste
sacramenten" kreeg toegediend. "Het lichaam van Christus" lag hem echter
zo zwaar op de maag dat hij het in de brandende haard uitkotste. De hostie
zou echter ongeschonden in het vuur hebben gezweefd tot een vrouw hem uit
het vuur zou hebben gepakt zonder haar hand te branden.

Dit "wonder" werd "het mirakel van Amsterdam" genoemd en de stad
ontwikkelde zich al snel tot een beroemd bedevaartsoord met religieuze
feesten en optochten. Door de Reformatie werd Amsterdam in 1578 echter
protestants en was het afgelopen met de roomse processies. Hoewel de
meeste Amsterdammers katholiek bleven, mochten zij hun geloof niet meer in
het openbaar belijden. Na een eeuwenlang processieverbod werd aan het eind
van de negentiende eeuw wel een "stille omgang" toegestaan, een sobere
stoet van schuifelende en zwijgende gelovigen. Opus Dei wil nu met de
eerste "sacramentsprocessie" sinds 1578 de katholieke tradities nieuw
leven inblazen. Door een "glorieuze" manifestatie in het openbaar hoopt
men het katholieke zelfbewustzijn op te krikken en zieltjes te kunnen
winnen.

Integralisten

Het eerste Vaticaanse Concilie van 1870 leidde tot de eerste golf van
katholiek fundamentalisme, door aanhangers ook wel "integralisme" genoemd,
"zuiver" of "onvervalst" katholicisme. Het Concilie voerde het dogma van
de onfeilbaarheid van de paus in om de katholieke kerk immuun te maken
voor kritiek vanuit het Verlichtingsdenken en stromingen als het
liberalisme en socialisme. Maar emancipatiebewegingen bleven druk
uitoefenen en tijdens het tweede Concilie in 1965 kwam paus Johannes XXIII
hen deels tegemoet. De integralisten kregen echter tijdens de nu al 25
jaar durende heerschappij van de huidige paus de kans om het verloren
terrein terug te veroveren. Johannes Paulus II is sympathisant van Opus
Dei en heeft de aanzet gegeven tot een tweede golf van katholiek
fundamentalisme.

Opus Dei werd in 1928 opgericht door de Spaanse priester Josemaría Escrivá
de Balaguer, die tijdens de Spaanse burgeroorlog en de daaropvolgende
dictatuur partij koos voor de fascist Franco. Escrivá wilde de werelden
van het godsdienstige en het beroepsleven met elkaar verenigen. Hij
pleitte voor "heiligheid in het gewone leven" en "heiliging van de
arbeid". Het katholieke geloof moest niet alleen in de kerk worden
verkondigd door beroepsgelovigen, maar ook in de hele maatschappij door
leken. Die moesten de wereld weer christelijk maken, te beginnen in hun
eigen leven, van dag tot dag. Inmiddels telt Opus Dei wereldwijd zo'n
84.000 leden, waaronder 33.000 in Spanje - waar de beweging is begonnen -
en 150 in Nederland. In tegenstelling tot West-Europa heeft de beweging in
Latijns-Amerika veel macht, waardoor men daar de populaire
bevrijdingstheologie vleugellam heeft weten te maken.

Heiligverklaring

Johannes Paulus II heeft van Opus Dei in 1982 een "personele prelatuur"
gemaakt, een wereldwijd bisdom dat alleen verantwoording schuldig is aan
de paus zelf. Escrivá stierf in 1975. Op verzoek van 69 kardinalen en
bijna 1.300 bisschoppen verklaarde de paus hem al in 1992 zalig en in 2002
heilig. Dat gaf Opus Dei veel aanzien. De "heilige" Escrivá zou volgens de
paus zelfs na zijn dood nog zieken hebben genezen. Tijdens de door 350.000
gelovigen bijgewoonde heiligverklaring riep de paus op om "in de
voetstappen" van Escrivá te treden en het bewustzijn te verspreiden "dat
wij allen geroepen zijn tot heiligheid". Hij haalde daarbij het advies van
Escrivá aan: eerst bidden, dan boetedoening, en daarna pas actie.(1)

De Opus Dei-leden zijn ingedeeld op grond van beschikbaarheid voor de
organisatie. "Numerairs" en "geassocieerden" vormen het keurkorps, "de
officieren". "Numerairs" hebben een universitaire studie gedaan,
"priester-numerairs" daarnaast ook nog een studie theologie.
"Geassocieerden" zijn niet academisch geschoold. Alle "officieren" leggen
de celibataire gelofte af, wonen als "een familie samen" in Opus
Dei-huizen en zeggen het leven van Christus "na te volgen". "Surnumerairs"
daarentegen zijn getrouwd, leiden een "gewoon" leven en worden daarom meer
als "de soldaten" van "het leger van Christus" beschouwd. Onderaan staan
de "numerair-auxiliairs", de vrouwelijke leden die zich voor de mannen
afbeulen in het huishouden van de Opus Dei-centra. Daar heerst overigens
een strikte apartheid tussen de seksen. De centra zijn zo ingericht dat
mannen en vrouwen geen kans hebben om elkaar te kunnen ontmoeten. Volgens
Opus Dei zijn de beste vrouwen degenen die men niet ziet, want die brengen
de mannen niet in verleiding.(2)

Boetegordel

De extreem patriarchale Opus Dei-ideologie benadrukt biechten, tucht,
schuldgevoelens, boetedoening, elitevorming, bekeringsdrang,
verheerlijking van pijn, zelfvernedering, mensenhaat, blinde
gehoorzaamheid tegenover meerderen, en vijandigheid tegenover lust en
lichaam. Dit gruwelijke mensbeeld is vastgelegd in de 999 leefregels en
overpeinzingen van Escrivás bekendste boek "De weg". Daarin staat
bijvoorbeeld: "Verneder je: weet je niet dat je maar een afvalemmer bent?"
(3) En: "Behandel je lichaam met liefde, maar niet met meer liefde dan men
zou geven aan een verraderlijke vijand." (4) Volgens Escrivá "zou je" in
de ogen van God "die je zo lang verdraagt", "voortdurend languit gestrekt
liggen met je gezicht tegen de grond als een vieze, lelijke en
verachtelijke worm", wanneer "je de aandrang van je hart zou volgen en zou
handelen overeenkomstig de ingevingen van je verstand". (5) De geschriften
van "de grote vreugdebrenger" Escrivá zijn verplichte kost voor de leden,
die tevens geestelijk aan banden worden gelegd door de Opus Dei-index van
verboden boeken, een lijst die het Vaticaan tot 1948 ook hanteerde.

De leden dienen zichzelf verder ook nog eens zo'n 2 uur per dag te
kastijden door een boetegordel om het bovenbeen te doen met naar binnen
gerichte punten, wat vooral bij het zitten erge pijn veroorzaakt. Ook
ranselen ze hun rug regelmatig af met een geselkoord. "Deze uitingen van
christelijke ascese zijn een manier om uit vrije wil een beetje te delen
in het lijden van Jezus Christus", aldus de Opus Dei-propaganda.(6)

Samenzweringstheorieën

Opus Dei staat bij critici vooral bekend als een duistere sekte die van
achter de schermen grote invloed uitoefent op de samenleving. "Er groeit
een fascistische wereldmacht en wij brave anti-fascisten zien het niet",
aldus de karakteristieke titel van een artikel in het tijdschrift De
Anti-Fascist van december 1999. Zulke kritiek neigt door te slaan naar
samenzweringstheorieën die minstens zo gevaarlijk kunnen uitpakken als het
fundamentalistische geloof dat men wil bestrijden. Men spreekt ook wel van
"de geheime macht" van "Octopus Dei", die met zijn tentakels regeringen en
bedrijven in zijn greep zou houden. Deze beeldvorming lijkt sprekend op de
antisemitische gedachte van de joodse wereldoverheersing.

Andere critici betitelen Opus Dei als "de katholieke maffia", die zich
kenmerkt door een onvoorwaardelijke zwijgplicht, een sterk ontwikkeld
familiegevoel tussen de leden onderling en de strategie om sleutelposities
in de samenleving door Opus Dei-leden te laten bezetten zonder hun
lidmaatschap daarvan bekend te maken. De strijd om de macht in de
samenleving kenmerkt zich echter niet door geheimzinnigheid, maar juist
door het alledaagse en voortdurende karakter ervan. Wie nuchter naar Opus
Dei kijkt, kan simpelweg vaststellen dat de organisatie net als andere
politieke stromingen uit is op het vergroten van zijn macht.
Complottheorieën zijn bij de bestrijding van Opus Dei niet alleen
overbodig, maar werken zelfs averechts. Het verzwakt radicaal-linkse
analyses en maakt mensen zelfs rijp voor geloof, namelijk in
samenzweringen die de motor van de geschiedenis zouden vormen.

Noten

1. "De heilige van heiligheid in het alledaags leven". Op: Opus Dei-website.
2. "Die katholische Mafia", Matthias Mettner, 1995.
3. Op: Escrivá-website <www.escrivaworks.nl/book/de_weg/punt/592>.
4. Op: Escrivá-website <www.escrivaworks.nl/book/de_weg/punt/226>.
5. Op: Escrivá-website <www.escrivaworks.nl/book/de_weg/punt/597>.
6. "De roeping tot het Opus Dei", John Coverdale, 1998.

--------------------------------------------------------------
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Faq: kraken-post-faq@dvxs.nl
 Website: http://krakenpost.nl
 [01 Sep 16:00u]: 253 abonnees + 273 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Wed Sep 01 14:19:42 2004