'Ontruiming kerk was je reinste overval’
Door Leo Nierse en Anouck Storms
BREDA – „Dit is je reinste overval. Om negen uur ben ik uit bed gebeld dat
ze eraan kwamen. Een kwartier later stonden ze hier al voor de deur. We
konden ons op geen enkele manier voorbereiden.“
Veel materieel en mensen komen er aan te pas om de kerk te ontruimen.
(Foto Johan van Gurp)
Kraker Skip, woordvoerder van de elf bewoners van de H.-Hartkerk, heeft
rond het middaguur geen goed woord over voor de wijze waarop de gemeente
Breda gisteren de monumentale H.-Hartkerk aan de Baronielaan ontruimde.
De urenlange operatie, die tot ’s avonds een uur of elf zal duren, is dan
al zo’n twee uur bezig. Dertig ambtenaren van Bouw- en Woningtoezicht en
de brandweer trekken keer op keer het gebouw in, om er met meubels,
kleden, tapijten, dozen met kleding, keukengerei, kunstwerken en vooral
heel veel hout weer uit te komen.
Aanvankelijk verdwijnt alles onherroepelijk in de twee klaarstaande
vuilniswagens. Later worden wat fietsen, elektrische apparatuur en
kunstwerken in vrachtwagens geladen, om zolang in een gemeentelijke loods
aan de Slingerweg te worden opgeslagen. Bedoeling is dat de kerkbewoners
hun spulletjes daar later kunnen afhalen.
Skip: „Als de brandweer en de gemeente ons een week eerder hadden
ingelicht, hadden ze niet eens hoeven binnenvallen. Dan hadden wijzelf
alles volgens hun aanwijzingen in orde gemaakt. Nu staan we pal voor de
kerst op straat.“
Waar de elf krakers zich nog het meest aan storen, is de ‘gevoelloze en
respectloze’ manier waarop de ontruiming in haar werk is gegaan. Dat de
gemeente tegen acuut brandgevaar moest optreden, daar kan Skip nog wel een
beetje begrip voor opbrengen. Maar het abrupte karakter van de actie en de
onverbiddelijke werkwijze van de ontruimers stuit hem tegen de borst.
„Wij zijn toch ook mensen. Hier leven wij, hier liggen onze bezittingen.
Die gaan nu gewoon de vuilniswagen in en onze huisdieren zijn op de
vlucht. Die konden we ook niet in veiligheid brengen. De burgemeester
stelde dat onze persoonlijke bezittingen geen gevaar zouden lopen. Nou,
mijn bed is weggehaald en mijn bank heb ik ook in de kraakwagen zien
verdwijnen. Alsof dat geen persoonlijke bezittingen zijn.“ Ook bij de
bestuurlijk vastgestelde urgentie zet de krakersvoorman zo zijn
vraagtekens. „Als de situatie hierbinnen zo serieus is, waarom is er dan
niet eerder ingegrepen. De kerk is al twintig jaar gekraakt. En in maart
is burgemeester Van der Velden hier komen kennismaken. Wij hebben hem in
alle openheid ontvangen en een rondleiding gegeven. Toen heeft hij niet
gezegd dat wij hier in gevaarlijke omstandigheden leefden.“
De burgemeester die het collegebesluit in de voormalige pastorie
hoogstpersoonlijk aan de krakers komt toelichten, krijgt precies die
verwijten naar het hoofd geslingerd.
De emoties lopen daarbij vaak hoog op, want de onaangekondigde invasie van
hun leefomgeving en hun prompte evacuatie heeft bij menig kerkbewoner de
zelfbeheersing danig ondermijnd. Skip blijft evenwel bewonderenswaardig
rustig. „U kunt dit niet maken, dit was helemaal onnodig“, verwijt hij de
eerste burger beheerst. „Maar u komt er bij ons nooit meer in.“
Van der Velden blijft zeer kalm. Hij belooft de protesten van de bewoners
aan zijn medebestuurders over te brengen en biedt aan te bemiddelen tussen
de krakers en kerkeigenaar Stichting Woonvorm Nederland. Van dat aanbod
maken de krakers vooralsnog geen gebruik. Wel stellen zij het stadsbestuur
juridische procedures en schadeclaims in het vooruitzicht.
Buiten de dranghekken op de voor doorgaand verkeer afgesloten Baronielaan,
staat intussen kerkbewoner en beeldend kunstenaar Elmar Stolk.
Voordat de ontruimers een aantal van zijn schilderijen veiligstelden,
moest hij machteloos toezien hoe de kraakwagen verscheidene andere
verpulverde.
„Die zie ik nooit meer terug. Het is nog wel expositiemateriaal. Hier
wordt de Bredase cultuur in haar heilige hart geraakt en de kunst
gekraakt“, verzucht hij, woordspelig rijmend in al zijn geëmotioneerdheid.
Medebewoner Neos staat er helemaal verslagen bij. „Veel persoonlijke
bezittingen hebben wij niet, maar wat we hebben is heel waardevol voor
ons. Mijn muziekinstrumenten - gitaren en een djembé - zijn alles voor me.
Het ziet er niet naar uit dat ze zuinig met onze spulletjes omspringen.“
In welke mate de bezittingen van de krakers de ontruiming hebben
overleefd, moet nog blijken. Bewoonster en kunstenares Hanneke van Assel
meldt het verlies van veertig eindexamenstukken van St.-Jooststudenten.
Gisteravond vertelden enkele nog steeds hevig geëmotioneerde bewoners dat
ze al hun kleren en beddengoed kwijt waren. Niettemin weigerden alle elf
gebruik te maken van het gemeentelijke aanbod voor een hotelovernachting.
Om 21.20 uur keerden zij terug in het volledig ontruimde kerkgebouw.
Marijke Wertenbroek die tegenover de kerk woont, had weinig begrip voor de
ontruiming. „Ik heb nooit last van de krakers. Er valt ook altijd heel
goed met ze te praten. Het is juist goed dat ze er zijn, want zo wordt de
kerk tenminste nog een beetje onderhouden. Dit gebouw mag niet uit onze
laan verdwijnen en zij werken daaraan mee.“
De SP reageerde gisteravond geschokt op de ‘onnodige en rucksichtlos
uitgevoerde ontruiming’. De partij heeft de bewoners beloofd de eerste
kosten van juridische ondersteuning te betalen. Daarnaast overweegt de SP
de raad terug te roepen van reces om in een interpellatiedebat de
burgemeester hierover te bevragen.
BN/DeStem 22-12-2005 Breda / Baronie
--------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Faq: kraken-post-faq@dvxs.nl
Website: http://krakenpost.nl
[22 Dec 15:00u]: 268 abonnees + 345 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Thu Dec 22 15:17:06 2005
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop