[kraken] ADM-vloot

Auteur: <ouwesiem@squat.net>
Datum: 27 dec 2006 12:35 uur

Belangrijker dan de binnenvaart: men maakt hier cultuur ; 'we willen de
stad behoeden voor een miljoenenstrop'

'ach, hier gelden andere regels voor eigendom'

ADM-VLOOT

Amsterdam - Binnenschepen moeten in Westpoort vaak wachten en er is een
gebrek aan ligplaatsen. De gemeente wil ze de ADM-kade geven, maar de
ADM-bewoners willen hun culturele vrijhaven niet kwijt.

tekst liedewij loorbach

foto's floris lok

Negen jaar geleden werd het terrein van de Amsterdamse Droogdok
Maatschappij (ADM) gekraakt door kunstenaars. Het groeide uit tot een
culturele vrijhaven. Langs de wal kwamen schepen en woonboten te liggen -
en in de loop van de tijd allerhande wrakken.

Boten met namen als Grietje Gras, Voorwaarts, de tweemaster Papillon. Een
zeilbootje, Ommekeer. Een hutje met grote ramen op palen in het water,
wrakken, een woonboot met de deur naar het water, een boot vol afval. En
op de wal voor de schepen allerhande verzamelingen. Flesjes, autobanden,
jerrycans, metaal, een uitlaat, stapels hout. Volgens Anneke Teepe, een
van de kunstenaars op het ADM-terrein, liggen er negentig boten, waarvan
er vijftig worden bewoond. Op het hele terrein wonen zo'n 150 mensen.

Nu wil de gemeente het water en de wal gebruiken. De Amsterdamse haven
groeit, er komen steeds meer binnenvaartschepen en duwbakken die een
aantal dagen moeten wachten voor ze verder kunnen. Bovendien zijn
ligplaatsen schaarser geworden sinds de regels in havens wereldwijd
verscherpt werden als gevolg van de aanslagen op 11 september. Bedrijven
mogen niet langer gedogen dat schepen aan hun kade liggen.

Maar de ADM'ers willen niet weg. Ze achten hun terrein van groot cultureel
belang, voor Amsterdam en daarbuiten. "Tijdens festivals als Oerol en de
Parade is het ADM-terrein nagenoeg leeg," zegt Teepe. "Er worden hier veel
voorstellingen gemaakt."

Er schort van alles aan de gemeentelijke plannen, gepresenteerd door
wethouder Lodewijk Asscher, vinden ze. Teepe: "De voorstellen van Asscher
zijn erg onduidelijk. Hij weet nog steeds niet wat hij wil met het
terrein. En de kosten voor het baggeren worden veel te laag ingeschat. Wij
willen de stad behoeden voor weer een miljoenenstrop in de haven."

Donderdag kregen de ADM'ers in de gemeenteraad te horen dat Asscher met ze
om de tafel wil om alternatieven te bedenken. Bovendien heeft hij niet
meer februari als richtlijn voor de ontruiming van het water. Er wordt nu
gesproken van april.

Esther van Marrewijk (37) woont met haar man, die een
scheepsinterieurbedrijf heeft, en twee kinderen op het 38 meter lange
schip Ganesh. Sinds maart 2004 ligt de boot bij het ADM-terrein. De boot
ligt 'buiten de hekken', buiten het officieuze kunstenaars-terrein.
"Binnen het hek vormen de bewoners een soort gemeenschap. Als je daar wilt
liggen, dan moet je eerst door een vergadering heen. Daar hadden wij geen
zin in." Al jaren is Marrewijk op zoek naar een betaalbare ligplaats voor
het schip, maar het lukt haar niet iets te vinden. "Buiten het hek liggen
de mensen die het niet meer weten."

Van Marrewijk werkt drie dagen in de week in een theaterbedrijf in de
stad. "In de media lijkt het soms of hier alleen excentrieke types wonen.
Maar er zijn ook gewone mensen met gewone banen." Ze gaat 's ochtends met
een busje naar de stad en dan verder op de fiets. De kinderen gaan ook in
de stad naar school.

Water krijgt het gezin van de waterboot, die eens in de zes weken vier
kuub levert. Elektriciteit komt van een eigen aggregaat. Van Marrewijk
betaalt geen liggeld. "Daar gaat het niet om, ik wil best betalen. En we
hoeven ook niet per se in Amsterdam te blijven. Maar een betaalbare
ligplaats vinden voor zo'n lang schip is onmogelijk." Dat de gemeente geen
alternatieve ligplaats biedt is haar 'grote frust'.

Durk (30), die naar goed krakersgebruik zonder achternaam in de krant wil,
ligt met drie schepen 'binnen de hekken'. Of die schepen allemaal van hem
zijn? "Ach, hier gelden andere regels voor eigendom. Dingen worden
achtergelaten, en als je ervoor zorgt, dan gaan ze bij je horen."

Jaren geleden kwam Durk terecht op het terrein. Inmiddels heeft hij na
jaren werk en een investering van tienduizenden euro's aan materiaal een
schip helemaal opgeknapt. Van buiten dan. Het interieur moet er nog in.
"Als ik weg moet, dan ga ik met dat schip."

Voor Durk was de eerste tijd op het ADM het mooist. "De eerste vijf jaar
hebben we het Robodock-festival samen gedaan. Dat was fantastisch. Je
woont met z'n allen in zo'n festival. Je maakt samen decors, gooit
autowrakken op elkaar, last er onderdelen aan. Robodock zijn we
kwijtgeraakt. We doen nu minder samen."

Maar nog steeds spreekt Durk van een hechte gemeenschap. "Ik heb het aan
mijn rug," vertelt hij staand bij de houtkachel op zijn schip. "En iedere
dag komt iemand langs om boodschappen te brengen of een pakje shag. Ook
mensen van wie ik het niet verwacht. Er wordt hier goed voor mij gezorgd."

Esther van Marrewijk: plekje 'buiten de hekken'.

Een jacht tussen de oude bedrijfsvaartuigen.

'Het Robodockfestival zijn we kwijtgeraakt, maar we vormen nog steeds een
hechte gemeenschap.'

Wachtende duwbakken - er zijn er veel van.

Niet alleen grote schepen, ook caravans - en een opgebouwd westlandertje.

Het omstreden water van het ADM-terrein.

Het Parool 23-12-2006

--------------------------------------------------------------
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
 [27 Dec 12:00u]: 259 abonnees + 409 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Wed Dec 27 11:35:48 2006