Te veel doden in de cel
Sinds de dood van de jonge kraker Hans Kok in een Amsterdamse politiecel,
21 jaar geleden, is de zorg voor arrestanten die een of meer nachten
moeten overblijven er niet beter op geworden. Volgens onderzoek van de
Rijksrecherche, gepubliceerd in het jaarbericht over 2005, is het cijfer
voor het aantal doden per jaar in Nederlandse politiecellen van 1983 tot
2004 gelijk gebleven. Het jaarlijkse aantal sterfgevallen lag tussen de
vijf en zeven.
Kok had nog veel nabestaanden in zijn familie en in de kraakbeweging die
ophef konden maken over zijn dood, maar de meeste mensen die in de
politiecel overlijden, zijn verslaafd aan drugs of alcohol of geestelijk
gestoord en meestal eenzaam. Deze gevangenen zijn vaak niet geliefd in hun
omgeving en om hun dood geeft niemand.
Toch zijn de nabestaanden bij een bekend sterfgeval niet altijd beter af.
Ondanks de inspanningen en rechtszaken die door de familie zijn
aangespannen, is nog lang niet al het materiaal over de dood van Hans Kok
openbaar. Alleen de conclusie van het onderzoek van de rijksrecherche is
bekend, dat Kok waarschijnlijk aan een combinatie van verdovende middelen,
voorgeschreven librium, een beginnende longontsteking en de kou in de cel
is overleden. Onduidelijk is nog steeds waarom geen van de bewakers heeft
geconstateerd dat hij er slecht aan toe was en waarom hij pas om half twee
in de middag na zijn arrestatie dood in zijn cel werd aangetroffen. Het
materiaal daarover moet eindelijk openbaar worden.
Het is welkom dat de rijksrecherche eindelijk 37 dossiers over doden in de
politiecel grondig heeft vergeleken en onderzocht, met het oogmerk de
verzorging van gevangenen te verbeteren. Die laat te wensen over, terwijl
arrestanten wegens verslaving vaak meer zorg behoeven dan de gemiddelde
burger en soms zelfmoordplannen hebben. De Rijksrecherche concludeert dat
er ’s nachts vaak te weinig bewakers zijn.
Gevangenen overlijden vaak door zelfmoord en door een overdosis die ze
zelf voor hun arrestatie hebben ingenomen. Daar kan de politie niet zomaar
de schouders over ophalen. Als een gevangene beroerd wordt, kan hij niet
met de dokter bellen, maar is hij afhankelijk van zijn bewaker. Helaas
worden bewakers vaak ten onrechte geroepen. Het gaat erom vals van echt
alarm te onderscheiden.
De rijksrecherche pleit daarom terecht voor professionalisering van de
zorg voor gevangenen. Die is beter mogelijk in grotere cellencomplexen
waar de vereiste drie bewakers toezicht kunnen uitoefenen op veel
gevangenen tegelijk. Nog steeds voldoen cellen niet aan de technische
eisen en er worden te weinig ontruimingsoefeningen gehouden. Dat is
opmerkelijk, want op Schiphol vielen vorig jaar nog elf doden door een
brand in een cellencomplex.
Niet alle sterfgevallen in de politiecel zijn te voorkomen, maar het kan
beter. Zeker nu het aantal gevangenen stijgt in Nederland, mag de
kwaliteit van het gedwongen verblijf geen sluitpost worden.
18 mei 2006 NRC-nl
©
--------------------------------------------------------------
Archief 2005: www.krakenpost.nl/archief/2005.tar.bz2
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Faq: kraken-post-faq@dvxs.nl
Website: http://www.krakenpost.nl
[18 May 16:00u]: 262 abonnees + 368 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Thu May 18 14:25:02 2006
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop