Toen ik dit vond, vond ik dat ik het niet mocht onthouden aan mijn mede krakers(sters).
Lees hier het verhaal van een bratra smeris tijdens de kroningsrellen....
Bratra-specialist
door: Gerard Mak
Op 30 april 1980 deed ik dienst bij een Bratra-eenheid. Met een gerasterde Volkswagenbus, waarvan de zijdeur bijna uit zijn voegen viel, werden we die dag een 'manusje-van-alles' en konden we worden ingezet: 'daar waar we nodig waren'.
Zes traangasspecialisten en vloekten en schreeuwden uit onmacht. Er was moeilijk onderscheid te maken tussen demonstrant en de Oranjegezinde. Iedere burger moest richting Spui en het liefst de Vijzelstraat in, of nog liever: de stad uit.
De tegenstand bleef voortduren. Stenen vlogen door de lucht. Er werd een straatbrand gesticht. De joelende menigte zwelde aan tot een compact massa. Teveel personen om het met enkele pelotons daar tegen op te treden. Maar de Kroning moest doorgang vinden en op de Dam had niemand weet van de ellende die zich enkele honderden meters verder afspeelde.
'Gas', werd er ineens geroepen.
We schrokken ons de pleuris. Het leek op een bevel.
Gas? We hadden in het Er vielen gaten in het peloton. Gejuich klonk vanuit de massa omhoog.
'Pieuw'. Ineens suisde daar weer een granaat door de lucht. De mensenmassa renden. Stond stil. Een zootje mensen gaven over. Kotsten hun hart uit hun lijf. De lange lat werd over de rug geslagen, maar ze reageerden niet. De braakneigingen waren een groter probleem dan de lange lat. Doodziek werden ze.
"Jullie hebben braakgas", schreeuwde een diender ons toe.
"Dat kan niet", zei de chef. "Braakgas was verboden".
Ze hadden de Bratra-leden niks verteld. Braakgas? Waar kwam dat vandaan? Wie had dat geleverd en mocht dit wel? De keuze om dit na te gaan was er niet. Stenen vlogen door de lucht.
Een man stond vanaf een pand dakpannen naar beneden te gooien.
Met een gericht schot werd hem een granaat in het gezicht geschoten.
Toeval? Frustratie? Overmatig geweld? Zeg het
'Pieuw' Daar ging weer een granaat. Nu bleek het gas veel effectiever. Langzaam keerde er een acceptabele rumoer terug op het Rokin. Bewoners in de omgeving begonnen te zeuren dat hun kinderen niet konden slapen vanwege de herrie.
"Ah! We zijn er weer.", dacht ik. "De pleuris is uitgebroken en iemand gaat zeuren omdat zijn kinderen niet kunnen slapen."
"Die zijn moe van het stenengooien", merkte mijn maat op.
De buurtbewoner werd kwaad. Hij had twee kleine kinderen en geen stenengooiers. Ze hadden feest gevierd, want Beatrix was gekroond tot koningin.
Oh ja...da's waar ook. Daar was het allemaal om begonnen. Hoe zouden ze het thuis beleven? Effe bellen. Bij en antiquair mocht ik naar huis bellen.
"Dag, schat. Niks aan de hand. Ik ben niet gewond. Maak je niet ongerust. Doei, tot vanavond."
Kort en zakelijk. Een gevulde koek gekregen van de antiquair en weer naar buiten.
's Avonds laat mochten we eindelijk voorwaarts. Alles moest ontruimd worden. De laatste granaten werden op het Rembrandtsplein afgeschoten en toen de dampen optrokken, was de rust op het plein weer gekeerd.
Na achttien uur op je poten gestaan te hebben, mochten we inrukken. Het was ondertussen middennacht en toen ik thuis in bed lag en mijn ogen sloot, hoorden ik nMaarggg de schoten uit mijn karabijn. Mensen die schreeuwden, joelden en huilden.
Ik kon moeilijk de slaap vatten en toen ik tien jaar later een fotoboek onder ogen kreeg van de Kroningsdag, toen dacht ik voor het eerst na die dag: "Verrek! Het is
--------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
[08 Oct 17:00u]: 258 abonnees + 395 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Sun Oct 08 15:38:29 2006
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop