Plek voor kunstenaars en kwetsbaren
Door Joke Knoop
GILZE - Het was een bijzonder afscheidsfeest van Ben Acket, Eleonora van
Tuyll van Serooskerken en hun zoon Jonathan Balder. Een feest van Licht en
Liefde op een wonderlijke plek waar zoveel kan, zeggen zij zelf. Een
wonderlijke plek die zij nu moeten verlaten.
Jonathan Balder in Het Bosje met zijn tipi's. FOTO PVE
Na zeven jaar is het einde nabij van Het Bosje, de kunstenaarskolonie ten
zuiden van Gilze. De plek waar de afgelopen jaren kunstenaars en
kwetsbaren neerstreken, wordt weer natuur. „Jammer dat ze het kind met het
badwater weggooien“, zegt Eleonora. Ze doelt daarmee op de bewoners die
respectvol omgaan met de natuur en zich er geïnspireerd door weten.Maar
niet iedereen in Het Bosje past in dat profiel.
Een hoge afrastering en een stevig hek met dito kettingslot scheiden Het
Bosje van de buitenwereld. Achter het hek ligt een veelheid van bouwsels.
Een nieuw gezicht wordt soms met argwaan bekeken. Want de bewoners van Het
Bosje weten hoe de goegemeente tegen hen aankijkt: een stel vrijbuiters
dat zich nergens wat van aantrekt. De Bosjesmensen zijn inderdaad gesteld
op hun privacy, ieder om een eigen reden.
Bij een enkeling gebeuren dingen waarvan ze liever hebben dat ze niet
gezien worden: dan gaat het om degenen bij wie drugs overheersend zijn in
het leven of om hen die de natuur juist beschadigen met hun rommel.
Anderzijds biedt Het Bosje beschutting tegen een maatschappij die
kwetsbare mensen uitsluit. Zij, maar ook kunstenaars en natuurminnende
vrije geesten, krijgen er de ruimte. Tegelijkertijd is er evenveel
verscheidenheid als in een straat: mensen die elkaar niet liggen, mensen
die juist veel met elkaar hebben.
„Het is hier af en toe net een soapserie. Wij staan wat apart van de
anderen. Het is een eilandje op een eiland“, zegt Eleonora.
Eleonora en Ben zijn de afgelopen vijf jaar in Het Bosje hun eigen weg
gegaan. Aanvankelijk was Het Bosje van strak biologische mensen met
heftige dogma's, vat Eleonora samen. Dat was al enigszins verwaterd bij
haar komst. Wat voor anderen uit den boze is, hebben Ben en zij in huis
gehaald: stromend water en een noodaggregaat waarop wasmachine en
industriële naaimachine draaien. Ze hebben toegang tot internet.
Het bos met de daarop gelegen opslagloodsen is in 1999 gekraakt door
natuurminnende kunstenaars.
Zij vinden onderdak in loodsen, caravans, hutten, tenten. De gemeente
probeert al langer deze krakers weg te krijgen, omdat op het terrein
milieu- en bouwregels worden overtreden.
Het ministerie van Defensie heeft het terrein verkocht aan het ministerie
van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV), dat het gebied wil
teruggeven aan de natuur.
De bewoners proberen tot aan de Hoge Raad te voorkomen dat zij moeten
vertrekken.
Officieel moet het terrein 1 november vrij zijn van bewoning. Het Bosje
heeft een schorsingsverzoek lopen bij de Raad van State, daardoor kan hun
vertrek een half jaar worden uitgesteld. Er wonen vijftien mensen, zes
kinderen en er is een aantal gasten dat nu en dan bivakkeert in Het Bosje.
BN/ de Stem Gilze 14-10-2006
--------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
[14 Oct 14:00u]: 259 abonnees + 397 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Sat Oct 14 12:14:18 2006
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop