[kraken] De mensen van Doel

Auteur: <ouwesiem@squat.net>
Datum: 14 dec 2007 22:05 uur

De mensen van Doel

door Erik

Doel - Doel dorp, een deelgemeente van Beveren. Een dorp dat ligt ingebed
tussen enerzijds de havenindustrie en anderzijds de kerncentrale. Over
Doel is al veel gezegd en geschreven. Maar wat is er eigenlijk allemaal
gaande in dit dorp? Hoe staan de oude Doelenaars tegenover dit alles? En
de “nieuwe” bewoners van dit dorp tegenover dit alles?

Tekst: Fototrekster
Foto's: Erik

Erik en ik beginnen aan een speurtocht naar verschillende meningen en
visies in dit mooie polderdorp. Als eerste in een (hopelijk) lange reeks,
komen we Frie Lauwers op ons pad tegen.

Frie woont hier bijna 2 jaar. Haar vader was van deze kanten, ze is altijd
al polderkind geweest. Ze volgde het dossier rond Doel dorp al langer op
en deed haar aanvraag om hier te mogen komen wonen 4 jaar geleden. Ze
heeft dus 3 jaar op een toewijzing moeten wachten, alhoewel Doel dorp leeg
stond.

Frie, wat is hier allemaal gaande? Waarom moet Doel dorp weg?

"Er is beslist dat Doel dorp weg moet als het Saeftinghedok er komt. Het
bestaande Deurganckdok vormt geen bedreiging voor Doel dorp, hinder hebben
de Doelenaars er niet van en het Saeftinghedok komt er wellicht nooit. Het
is begonnen met wat men een “beslist beleid “ noemt, uitgaande van
minister Kris Peeters. Einddatum 31 augustus 2009. Doel wordt dan een
industriezone voor Antwerpen, voor het geval Antwerpen het ooit mocht
nodig hebben."

Vreemd genoeg hebben mensen hier hun huizen vrijwillig verkocht aan de
maatschappij, op een uiterst slimme manier gemanipuleerd door de sociale
bemiddelaar. Jonge mensen (die voor grote afbetalingen stonden) werd
verteld dat, indien ze niet verkochten, hun huizen niks meer waard gingen
zijn en ze dus nooit meer een ander huis zouden kunnen kopen.

Er werd hen voorgehouden dat de school ging sluiten, er geen winkels meer
zouden zijn, dus ook geen dokter of apotheker, dat er geen bussen meer
zouden rijden enz. Ouderen werd verteld dat, indien ze niet verkochten, er
geen geld meer ging zijn voor verblijf in een rusthuis zodat de kinderen
ervoor zouden moeten opdraaien. Er werd een wig gedreven in het dorp. Er
ontstonden huishoudelijke burenruzies. Ruzies alom tussen wie wel en niet
wilde blijven, en dit heeft geleid tot hartinfarcten, echtscheidingen of
moeilijkheden in het huwelijk, verdrietige kinderen en zelfs tot
zelfmoord.

De huizen werden verkocht aan de maatschappij, de manier waarop is beneden
alle pijl,… De maatschappij is eigenaar van de meeste huizen in Doel. Ze
zijn ook lang blijven leegstaan, gekraakt, gevandaliseerd, dit was ook de
bedoeling. De druk op de op de maatschappij werd wat moeilijk, dus hebben
ze huizen beschikbaar gesteld onder een contract van zakelijk recht, dus
geen huurcontract. De andere huizen zijn eigendom of waren altijd eigendom
van de huisvestingsmaatschappij, en die verhuren aan mensen, dikwijls
gestuurd door het OCMW.

In Doel wonen nog mensen die geweigerd hebben om te verkopen, ik geloof
nog een 7-tal. Er zijn ook oude Doelenaars die hun huis verkocht hebben
aan de maatschappij, maar er wel in zijn blijven wonen, die krijgen geen
contract (vraag me niet waarom) en zijn dus nu de krakers. Een deel mensen
betalen een vergoeding van zakelijk recht (zoals ik) en een deel huurt van
de rechtmatige eigenaar hier: de huisvestingsmaatschappij. En af en toe
zit hier nog iemand stillekes en verdoken kraker te wezen."

Op een gegeven moment ben je in de strijd gevlogen, en nog steeds. Wat
heeft bij jou de aanzet gegeven? Wat is jou drive?

"Ik kan absoluut niet tegen onrechtvaardigheid en nog veel minder tegen
een overheid of een machtsgroep die met niet geziene arrogantie zelf zijn
eigen wetten overtreed. Doel is nog steeds woongebied,men breekt niet
zomaar woningen af die in orde zijn of waren. Ik heb hier al de meest
waanzinnige dingen meegemaakt. Verderop staat een appartementsgebouw en
stond een klein huisje. Op een gegeven moment heel vroeg in de ochtend (ik
was aan het wandelen met mijn hond) hebben ze het kleine huisje gewoon
gesloopt. Het appartementsgebouw,daar hebben ze met 2 kranen de ramen
uitgeduwd. Ik kan moeilijk beschrijven wat je dan voelt. Een vreemde
combinatie van onmacht,ongeloof en woede,pure woede. Volgens de overheid
past dit in het zogenaamde uitdoofbeleid, huisje leeg, vandaliseren, de
tijd doet de rest weg, en het ondersteund het imago. Doel is een
spookdorp, hoe eerder weg, hoe beter… en, … dat is ook zo erg: ze vinden
dat we hierover blij moeten zijn….

Recent werd een proces tegen de afbraak van een groot aantal huizen
gewonnen, eigenlijk is het een vergiftigd geschenk. Aan de ene kant goed
zo, eindelijk een stop aan de arrogantie van de overheid die straffeloos
alle wetten overtreed, maar aan de andere kant, een reeks huizen die
gewoon verder gevandaliseerd worden, zodat men ze uiteindelijk toch zal
moeten slopen, …"

De krakers. Velen zijn vertrokken,een deel is gebleven. Hoe komt dit?

"Diegenen de gebleven zijn, zijn geregulariseerd, dit wil zeggen dat ze
een contract hebben getekend met de maatschappij en dus een maandelijkse
vergoeding van zakelijk recht betalen. Diegenen die dit niet wilden (en zo
waren er heel wat) of niet konden zijn vrijwillig vertrokken of uitgezet.

Men volgt nu een uitdoofbeleid, iemand weg, huis vandaliseren, zodat er
niemand anders in kan.

Mijn gemoed is ondertussen ver naar beneden gezakt, als ik dit zo allemaal
hoor,…. Maar er is hier nog wat aan de hand. Niet enkel de overheid doet
aan de meest wansmakelijke vormen van vandalisatie. Ik heb hier al gehoord
dat er “externen” ook nog hun “duitje in de zak komen doen”. Van tieners
die in het weekend naar Doel afzakken om er de ramen te komen uitsmijten
(omdat ze niets anders te doen hebben?) Mensen die hun aanhangwagentje met
grof huisvuil hier komen wegkieperen, omdat “Doel toch van de kaart wordt
geveegd” en de ramptoeristen die te pas en te onpas op de meest groffe
wijze “inkopen” komen doen: stelen van alles wat los en vast zit…????

"Dat klopt. Wat wil je? Als een overheid een dorp vogelvrij verklaart,…
mensen komen inderdaad van overal om zich hier te misdragen. Het is
precies alsof ze een vrijgeleide hebben om hier te komen doen,wat ze thuis
niet zouden durven. Als we het merken,worden ze terechtgewezen, door zowat
het hele dorp. De ene doet het met humor en zachte stem, de andere
schreeuwt het hele dorp bij elkaar. Soms echt hilarisch. Eén voorbeeld:
Mijn buurman was een buxushaag aan het planten. Net toen hij de laatste
struik in de grond stopte,… stopte er een BMW met een deftig koppel,… die
gewapend met schop en emmer, de eerste struik eruit schopte,…. Hun reactie
op een terechtwijzing: ”Jamaar, dat is hier toch van iedereen!?”

(Dit hou je toch niet voor mogelijk,…)

Wat mij persoonlijk opvalt, als ik over Doel dorp met mensen praat (die
nog nooit in Doel zijn geweest), is dat de meeste mij verbaasd aankijken
en vragen “Ga jij nu weer naar Doel? Daar is toch niks te zien? Het is een
spookdorp waar niets te beleven valt… Ben jij daar niet bang om alleen
rond te lopen ’s nachts?” Hoe komt dit volgens jou? De media die alleen de
drama’s publiceren onder het mom van “slecht nieuws verkoopt”. Of andere?

"Natuurlijk heeft de media hier de meeste schuld aan, en uiteraard ook de
overheid. Tot voor kort was het bijna onmogelijk goed nieuws of positief
nieuws over Doel in de pers te krijgen. Steeds weer beelden van kapotte
huizen, vandalisme, stoute krakers met woest uiziende honden. Onze reactie
hierop werd stelselmatig door bepaalde pers niet geplaatst. Doel moet en
zal een slecht imago behouden. Zo wil de haven en de overheid het immers
houden. Doel, een spookdorp met alleen maar stokoude koppigaards, die toch
snel dood gaan, een handjevol nietsnutten, budgetbegeleiden, criminelen,
junkies, dealers en gekken,…. Een ander voorbeeld: ik was ziek en moest de
dokter van wacht bellen. Deze moest ’s avonds in het donker naar Doel
komen. Ze had haar man en kind meegebracht,.. omdat ze niet alleen hier
durfde rondrijden. Grote koplampen aan, die aanbleven,.. Ze zei me dat ze
dacht dat het hier een dorp vol drugverslaafden en was bang was om
overvallen te worden. Ze was ook bang om binnen te komen, maar dat is snel
overgegaan. Wel, dit is ook een gevolg van de verhalen die over Doel de
ronde gaan, het gevolg van een constant negatieve berichtgeving. Ik heb de
moeite gedaan om met mijn zieke kop de situatie van Doel uit te leggen,.."

Ik ben hier al dikwijl geweest,en heb al dikwijls mezelf gepijnigd met de
vraag” dit kan toch niet!” Ik kan het “totaalpakket” niet vatten,... Is
dit te vatten? Zal er ooit logica zijn?

"Neen,... er is geen logica, en het is gewoon niet te bevatten,… Het
dossier Doel is mensonwaardig, Kafkaiaans en gaat inderdaad alle verstand
te boven,… en draait om geld en macht,… de waanzin van het hebben,… meer,
meer, groter… grootst… het gelijk tegen beter weten in,…

Als de bulldozers komen,… (het grootste doemscenario van elke Doelenaar).
Ga jij uit je huis of niet?

"Neen."

Hoe zit het met de burgemeester van Beveren? Hoe staat hij tegenover Doel?
En tegenover jou?

"De burgemeester is niet tegen mij “an sich”…. Hij is Doel gewoon beu, een
doorn in het oog. Niks als last en het kost nog geld ook. En daarbij, Doel
moet weg, dus alles wat hier komt is ronduit hinderlijk. Ook de goede
dingen. Ik denk dar we elkaar wel mogen, maar we staan als kemphanen
tegenover mekaar wat Doel betreft. En het is natuurlijk zo dat hij Doel
niet verkocht heeft,dat heeft de vorige burgemeester gedaan. Alleen vecht
hij niet meer voor Doel, hij is het liever kwijt dan rijk. En natuurlijk
komen ze niet meer graag naar hier, bang dat er iets zal gebeuren
natuurlijk. Maar hij was wel op het op het concert (het Requiem van W.A.
Mozart dat Frie op 16 november in de kerk van Doel organiseerde, en waar
meer dan 2300 mensen op aanwezig waren).

De solidariteit in het dorp is groot,Doel bestaat uit zeer gemengde
groepen, die toch proberen om samen te leven (in het begin leidde dit tot
conflicten). Nu probeert toch iedereen er het beste van te maken,..

"In het begin gaf dit inderdaad samenlevingsproblemen,... maar langzaam
begint het door te sijpelen dat, willen we een poging doen om Doel te
redden, we met onze neuzen dezelfde richting moeten uitkijken,… De
overheid en sommige media is onze gemeenschappelijke vijand, niet onze
buurman,… Dit begint te werken,… meer dan elders helpt men elkaar, men
kent elkaar hier ook. Men steunt hier op elkaar: als er inkopen gedaan
moeten worden, als er iemand ziek valt, wanneer er naar de apotheker
gegaan moet worden. Er worden allerhande activiteiten georganiseerd waar
de meeste inwoners bij betrokken zijn. We feesten, dansen, en lachen veel,
met veel (vooral zwarte) humor. We willen aantonen dat Doel niet alleen
een vergeten dorp is,… Onmacht voel ik en vooral boosheid, maar ook de
kracht om te blijven vechten voor dit dorp."

"Vele mensen zijn hier creatief bezig met onder andere gedichten. Zo is er
verleden jaar de eerste maal een gedichtenwedstrijd gehouden, met daaruit
voortvloeiend de verkiezing van dorpsdichter Mark Meekers uit Leuven en
dit voor 2 jaar. Fantastische man, reeds 30 gedichten rond en over Doel en
de teloorgang van de polders geschreven,.. Hij was ook aanwezig op het
Requiem en op allerhande andere activiteiten.. We plannen nog meer
literaire activiteiten rond en met hem. Uit het pakket gedichten die
binnengekomen waren , groeide het idee er iets mee te doen. Van Doel een
klein Watou maken. En zo ontstond de gedichtenroute. Ulrich was de man die
de pagodes daarop bedacht heeft. Ulrich en Frank hebben dit uit eigen zak
bekostigd,…"

De inwoners die creatief bezig zijn, zijn verzameld in de werkgroep
Leefbaar Doel Mee-maken.

Ulrich, Jeroen, ik, Sabine, Fien, Marieke en andere die achter de schermen
meehelpen, en dan diegenen van buitenaf, nauw betrokken bij Doel, de
mensen van Doel 2020 en De Vrijbuiter waaronder Johan, die ook de
erfgoeddag voor zijn rekening neemt. Verschillende fotografen van overal
en dan ook vooral de geëngageerde kunstenaars die hier neerstreken zoals
de mensen van De Lange Tafel, die nu mee in de denktank zitten,.. en het
breidt zich nog uit."

Hoe zie jij de toekomst van Doel?

"Als er een mirakel gebeurt,maken we nog een kans. Maar ik denk dat het
mirakel van buitenaf moet komen, niet met bommen en granaten,want dan
vegen ze ons nu al van de kaart,maar met dusdanige initiatieven die de
waardigheid en de waarde van Doel in kaart brengen. Die door hun positie
(maatschappelijk of andere) het onrecht aanklagen, die druk kunnen
uitoefenen op de publieke opinie en de beleidsvoerders."

"Je mag niet vergeten dat de overheid (haven van Antwerpen) deze contreien
al heeft ingekleurd als industriezone (niet wettelijk) en gewoon handelt
alsof alles niet meer bestaat. Echte industrie (fabrieken) mogen hier niet
komen, wegens te dicht tegen de kerncentrale, maar ze denken de terreinen
nodig te hebben voor slib en containers."

"Ik denk dat er na 31 augustus 2009 ze alles dat vervallen is zullen
slopen,… gefaseerd de rest afbreken; Als ze nog enig gevoel van respect
hebben (wat ik betwijfel) zaaien ze wat gras, zetten her een der een
bankje, houden ze de Molen open, en behouden kerk, kerkhof en ’t
Hooghuis,… en wachten,…"

Komt er alsnog een dok,tja, dan is het duidelijk,..

Komen er nog massa’s meer en grotere containerschepen,.. tja,dan is het
ook duidelijk,…

Gebeurt dit allemaal niet,… Zal binnen een aantal jaren hier elk stukje
grond duur verkocht worden aan een projectmakelaar. Prachtige, woon- en
buitenverblijfjes voor de rijke vermoeide Antwerpenaar,… wedden?"

Bekijk ook de de video: Opening Requim van W.A.Mozart (aanvulling op
reportage:De mensen van Doel)

Netwerk Vlaanderen banner

www indymedia.be 13-12-2007

--------------------------------------------------------------
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
 [14 Dec 22:00u]: 265 abonnees + 429 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Fri Dec 14 21:46:48 2007