[kraken] off-topic: AGA-infoavond Engels antifascisme jaren 70.

Auteur: Anarchistische Groep Am*dam <agamsterdam@yahoo.com>
Datum: 01 feb 2007 00:07 uur

Infoavond over Engels antifascisme in de jaren 70.

Martin Lux spreekt in de Anarchistische
Bibliotheek/Bollox
Eerste Schinkelstraat 14-16 in Amsterdam
zaterdag 10 februari
aanvang: 18.00 uur

Kort geleden is het boek Anti-Fascist uitgekomen. Dit
autobiografische boek van Martin Lux vertelt over de
strijd tegen fascisme in Engeland. Anti-Fascist leest
weg als een stormachtige rel. Het begint bij kleine
acties begin 70er jaren en neemt de lezer vervolgens
mee door grote veldslagen tegen ‘the Master Race’
verderop in dat decennium. Het boek zal, zoals de
achterflaptekst al verraadt, pacifisten niet
aanspreken, maar het is een must voor de
straatvechtende anarchist die fascisme met iedere
mogelijkheid wil stoppen. Martin Lux komt in de Bollox
vertellen over het boek en zijn ervaringen. Naast
luisteren naar smeuïge anekdotes is er ook alle tijd
om te horen wat zijn motivaties waren, hoe
georganiseerd werd en nog eens met hem van gedachten
te wisselen.

Martin Lux - Anarchist, Anti-Fascist, and all-round
troublemaker.....

Martin Lux has been a seminal and pivotal figure on
the British anarchist scene for many years, most
notably during his involvement with Class War during
the 1980s.
Notorious for its advocacy of urban riot and 'by any
means necessary' attack on authority, Class War's -
and Martin Lux's - reputation became legendary. Prior
to Class War, however, Martin was a fearsome,
London-based anti-fascist. Always ready and able to
challenge, disrupt and fight fascism when ever and
where ever it reared it's ugly head. These days, as
fascism in all it's colours creeps once again back
onto the streets and into the political mainstream,
Martin's experience and advice is more valid and
important than ever.

Martin's tales of his days as a street-fighting
anti-fascist have recently been published in
book-form. Entitled 'Anti-Fascist', Martin will be
reading from it on February 10, as well as discussing
his other current activities.

Hieronder bij wijze van voorproefje een hoofdstuk 6
uit het boek.

Hoofdstuk 6 uit Anti-Fascist
De jaren erna waren, tenminste wat de nazi’s en
fascisten betreft, rustige jaren. Ik hield me bezig
met inlezen in het onderwerp en had bij tijd en wijle
een verbale aanvaring met de ‘Master Race’(1). Eén
keer, toen ik een van de klootzakken een antisemiet
noemde, begon deze ter verdediging te janken: “Maar ik
hou van Arabieren!”... Ik vraag me af waarom? Er was
voldoende tijd om na te denken over de
eigenaardigheden van de Britse revolutionaire scene,
of eigenlijk, het gebrek eraan. Dezelfde onderwerpen
verhitten zowel de interne als externe discussies.
In tegenstelling tot de linksen met hun kant-en-klare
package deal-ideologie, had ik nog steeds geen
illusies over de arbeidersklasse, vooral niet als het
ging om racisme van het kwaadaardige soort. Hoe zat
het, zoals ik onophoudend kon aanstippen bij die
steeds vermoeiendere linksen, per slot van rekening
met de tumultueuze gebeurtenissen van 1968? – een
totale non-gebeurtenis op ons armzalige eilandje. De
arbeidersklasse, zo meende ik half serieus, waren te
veel bezig Engelands overwinning tijdens het WK
voetbal enkele jaren daarvoor te vieren om zelfs maar
te overwegen barricades te bouwen en fabrieken te
bezetten. Waarover zouden ze zich druk maken? Want,
zoals me met depressief makende herhaling verteld
werd, “Dit is godverdomme het beste land in de wereld
vriend...” En om dat te bewijzen liepen dat jaar 1968,
duizenden Londense havenarbeiders, vlees- en
viskruiers uit Smithfield en Billingsgate, naar het
parlementsgebouw om steun te betuigen aan Enoch Powell
(2) en te protesteren tegen ‘immigratie’. Mijn
persoonlijke ervaring op het werk, op de fabrieksvloer
overtuigden me ook niet van de ruimdenkendheid (laat
staan de revolutionaire geest) van de witte
arbeidersklasse. Racisme, met de oudere arbeiders als
voorhoede, was als een kwaadaardige tumor. Die ouwe
klootzakken konden Alf Garnet (3) nog als Leo Trotsky
laten klinken. Tijdens de diverse banen die ik had,
kwam ik zelden iets tegen dat op klassebewustzijn leek
behalve onder studenten. (Maar dat telt eigenlijk
niet, toch?) Er moet een of andere verklaring zijn
geweest voor dit fenomeen. Misschien de eigenaardige
structuur van de industrie in Londen, met z’n kleine
bedrijfjes, zonder geschiedenis van vakbondsactivisme?
Misschien was het een bijproduct van het Britse
imperialisme dat de autochtone arbeidersklasse
afgekocht had met een comfortabele levensstandaard? De
klere! Die ging er dus niet in bij mij. De lonen waren
armzalig en ik kon niet begrijpen hoe arbeiders met
een gezin konden overleven. Alle gepraat, logica en
goodwill van de wereld, niks kon deze diep
reactionaire massa bewegen om zwarte en Aziatische
arbeiders in hun midden te accepteren. Niet dat ik
maar enig vertrouwen had in de klassen boven ons,
degenen die voordeel halen uit onze ellende,
onwetendheid en uitbuiting. Mijn diepste wens was dat
wij de lagere standen, het plebs zich kon verenigen en
hun privileges aanvallen, hun basis van bestaan. Dit
was op z’n zachtst gezegd lastig omdat ons
proletariaat vol zat met een xenofobie, conservatisme,
patriottisme, eerbied en seksisme van epidemische
proporties. Er waren hier twee grote tragedies. Het
waren niet de boven- en middenklasse die aan het
‘paki-bashen’ waren, die brandende vodden door de
brievenbussen duwden en die zwarten en Aziaten verbaal
treiterden op het werk en op straat. En daar bovenop
was er nog de kruiperige en onderdanige houding die
arbeiders zelfs nog toonden tegenover de lagere rangen
van de middenklasse, zoals kantoorklerken en
voorlieden, om nog maar niet te spreken over de meer
verheven sectoren van de maatschappij. En de ultieme
grote ironie: de midden- en bovenklasse geloofden
oprecht dat ze superieur waren terwijl de lagere
standen zichzelf inferieur voelden, en het nog
geloofden ook. Geen wonder dat ik woest was,
gefrustreerd, klaar om te ontploffen. Maar ik moest
nog vele jaren wachten op de grote knaller.

(1) In andere hoofdstukken beschrijft Martin hoe het
in die tijd gebruikelijk was dat hij op zondagmiddag
naar Hyde Park toog naar de Speaker’s Corner om daar
samen met zijn maten nazi’s en extreemrechts tuig het
vuur aan de schenen te leggen. Dit mondde vaker dan
eens uit in een meer fysieke aangelegenheid.
(2) Enoch Powell was kamerlid van de Conservatieve
Partij, de Tories, en had op 20 april 1968 een
toespraak gegeven waarin hij zijn zorg uitsprak over
de consequenties voor Groot-Brittannië van de
toenemende immigratie. Hij keerde zich vooral tegen de
invoering van een wet tegen rassendiscriminatie op de
woningmarkt. Hij voerde een brief aan van een oude
vrouw die de enige blanke was die nog in haar straat
woonde en vaak door immigranten gevraagd werd of ze
een kamer konden huurden, omdat ze dit weigerde werd
ze nu bedreigd en voor racist uitgemaakt. In de pers
werd Powells toespraak neergezet als racistisch, maar
een groot deel van (wit) Groot- Brittannië leek hem te
steunen.
(3) Alf Garnet was een fictief karakter dat gespeeld
werd door Warren Mitchel in de BBC-sitcoms “Till death
us do part” en “In sickness and in health”, en later
keerde het nog wel eens terug in andere series. Alf
was een reactionaire, kwaadwillende, zelfzuchtige,
vrouwonvriendelijke racist en antisemiet. Mitchel zelf
was overigens van Joodse afkomst.

Anarchistische Groep Amsterdam/de Vrije Bond
postbus: 16521 1001 RA Amsterdam

bezoekadres: Anarchistische Bibliotheek
iedere zaterdag van 14:00-18:00
Eerste Schinkelstraat 14-16 Amsterdam

lezen: Directe Actie
onregelmatig verschijnend gratis blad van de AGA

nieuwe webstek:www.agamsterdam.wordpress.com

 
____________________________________________________________________________________
Don't get soaked. Take a quick peak at the forecast
with the Yahoo! Search weather shortcut.
http://tools.search.yahoo.com/shortcuts/#loc_weather

--------------------------------------------------------------
 http://www.krakenpost.nl/kraken-post-2006.tar.bz2 (1.9MB)
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
 [01 Feb 00:00u]: 257 abonnees + 411 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Wed Jan 31 23:07:27 2007