[kraken] Frenk sluit vrede

Auteur: <ouwesiem@squat.net>
Datum: 10 jul 2007 15:41 uur

Frenk sluit vrede...........

BYLINE: FRENK DER NEDERLANDEN

Frenk sluit vrede de parlevinker is verdronken

LIVE EARTH, KWAKOE, Sensation White: heel de stad vierde feest en zowaar
leek het even zomer. Ook de radio deed gezellig mee. Op de A10, ter hoogte
van afslag Oud-Zuid, knalde Una paloma blanca uit de speakers. Ik gaf de
volumeknop een slinger en brulde met George Baker mee: "No one can take my
freedom away."

Ja, ik was gewoon een vogel in de lucht, en met een vederlicht gemoed reed
ik naar het Westelijk Havengebied. Daar werd deze zaterdag een historisch
document getekend, een contract dat het einde bezegelde van de koude
oorlog tussen de krakers van het voormalige ADM-terrein en het
gemeentelijk Havenbedrijf. Voorlopig mogen ze blijven zitten, maar 4
januari 2010 moeten de bewoners van de schepen in de haven wijken voor de
binnenvaart.

Bij de Afval Energiecentrale sloeg ik rechtsaf. De schoorstenen vierden
hun eigen feestje en braakten dikke, witte rookwolken uit. De bermen
stonden vol boterbloemen, stokrozen en fluitenkruid. Vlak bij het
Noordzeekanaal stuitte ik op een bonte verzameling caravans, woonwagens en
bouwketen, boten, bussen en barrels. Daartussen scharrelden een paar
honden. Een meisje met vlechtjes en een wollen tas zei me vriendelijk
gedag. Op het toegangshek hing een bord: 'Dit is een cultuurplek'.

Ik volgde de pijlen met het opschrift 'Tekenuh!' en kwam terecht in een
betonnen paleis uit de gloriedagen van de haven. In het trappenhuis stond
een operazangeres. Ze droeg een zwarte jurk en een masker van stro. De
drummer die haar begeleidde zag eruit als een stripfiguur, een kruising
tussen een verdwaalde Mexicaan en een Chinese mandarijn. Het gekrijs van
de vrouw ging door merg en been.

In de kantine van de oude scheepswerf hing een vrolijke sfeer. Bij de bar
was Hans Gerson, directeur van het Havenbedrijf, in geanimeerd gesprek
verwikkeld met zijn voormalige vijand Hay Schoolmeesters. Achter hen hing
het menu van de dag: 'Gebakken vis, zeehondvriendelijk zelf gevangen en
zo...' Op een andere wand prijkten portretten van de bewoners. Markante,
doorleefde koppen. Daarnaast een spandoek: 'De haven groeit? Bloeien wij
ook?' Hier en daar een sculptuur of een schilderij.

Twee muzikanten sprongen op het podium. Het waren Frans en Durk, en ze
brachten een hartverscheurend lied over de teloorgang van de haven ten
gehore:

De parlevinker is verdronken omdat de vrijheid is gezonken

Daarna was het de beurt aan Gerson. "Ik vind het ontzettend leuk om hier
te zijn, hoe raar dat ook klinkt," zei hij onwennig, maar je kon zien dat
hij het meende. "Na een moeilijk begin zijn we elkaar gaan respecteren."
Onderwijl begon een man in schoonmakersoutfit de vloer schoon te vegen.
Gerson lachte, toch een tikje nerveus. "Ben ik te lang van stof?"

Namens de krakers sprak ook Schoolmeesters zalvende woorden. "Je leert
naar elkaar te luisteren, je groeit naar elkaar toe." Het liefst zouden
hij en zijn medebewoners tot in lengte van dagen op de in 1997 gekraakte
scheepswerf blijven zitten, maar de economie schept haar eigen wetten.
Schoolmeesters: "De haven groeit daadwerkelijk. Ik heb leren inzien dat
het niet kan. We tekenen met een traan, maar ook met een lach."

En toen stond niets de officiele plechtigheid meer in de weg. Gerson wilde
direct zijn handtekening zetten, maar de krakers onderwierpen het document
eerst aan een grondige inspectie. En terwijl ze zich over de papieren
bogen, dartelden twee naakte dames met bivakmutsen op om het gezelschap
heen. Gerson werd zo rood als een biet, maar hij liet zich niet uit het
veld slaan. Enthousiast omhelsde hij een vrouw die zich in een bruidsjurk
met anker aan hem opdrong. Hij overhandigde de bestuursleden van ADM
stropdassen en een shawl. En een kraker riep: "Laat vanaf dit moment een
verbond bestaan tussen het havenbedrijf en de bruid ADM!"

Na nog een gedicht ('Geld is de dood van de planeet. Geld is de dood van
de magische tijd. Geld is de dood van leven.') pakte Durk zijn gitaar weer
op. Een danseres kronkelde haar lichaam door de ruimte, en onder het genot
van een duurzaam gevangen haring brachten we een heildronk uit op de
toekomst.

Blij van geest reed ik het havengebied weer uit. De stad lag aan mijn voeten.

FRENK DER NEDERLANDEN

e-mail: frenk@parool.nl

FRENK DER NEDERLANDEN

e-mail: frenk@parool.nl

Terwijl krakers en havenbedrijf tekenen, bezorgen twee vrouwen
havendirecteur Gerson een rood hoofd.foto elmer van der marel

Parool 09-07-2007

--------------------------------------------------------------
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
 [10 Jul 16:00u]: 255 abonnees + 420 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Tue Jul 10 14:30:46 2007