Wat zou er van de toenmalige krakers zijn geworden? VOLLUK - Rebelse
leuzen op kraakpand werden weggepoetst het ging in de verkoop
De Gelderlander gaat de straat op voor de tweewekelijkse rubriek Volluk,
op zoek naar ongewone verhalen van gewone mensen. In de negende aflevering
komen Anita Epping en Bennie Lanke uit Ulft aan het woord.
Na ruim vijftien jaar zijn de meeste sporen uitgewist.
De bonte graffiti zijn verdwenen. Het hele huis was ondergekalkt. 'Rijkdom
is oliedom' was een van de spreuken. In de kelder herinneren een
punkerachtige pentekening en een vage A van 'anarchisme' aan de vorige
bewoners van dit huis. De rest is overgeverfd. Geschiedenis geworden. In
het plakboek beland.
Een half jaar kostte het Anita Epping (45) en Bennie Lanke (47) om van het
Oerhausse in Ulft een normale woning te maken. Het kraakpand kon door
zwoegen, zweten en vriendendiensten weer een bewoonbaar huis worden. Drie
maanden had het leeggestaan, toen een groep Achterhoekse jongeren in 1990
de deur van het huis aan het Oerseveld forceerde. Uit nood. Uit idealisme
en als verzetje. Krakers op het platteland. Ze hadden geen geld en huren
was te duur.
De gemeente Gendringen was juist van plan hier woningen te bouwen. Het
huis moest aan de grond, de eigenaresse was uitgekocht. De krakers waren
een sta-in-de-weg. In het Oerhausse werd, blijkt uit een oud
krantenknipsel, 'zuivere koffie en thee' geschonken. Er werd gefeest met
veel bier. 'Idealistische denkbeelden' werden 'uitgewisseld'. Drie
glimlachende jongemannen met sluik haar - van wie er twee in de jaren
daarna regionaal doorbraken als muzikant - poseerden voor de krant. De
muziekinstrumenten werden in een vrieskist in de kelder bewaard, want die
had een slot en de voordeur niet.
"De krakers waren niet ongeliefd in de buurt", zegt Anita, die toentertijd
samen met Bennie in een nieuwbouwwijk in Ulft woonde. In hun
studententijd, tien jaar eerder, waren ze in Nijmegen getuige van de
grootste Gelderse krakeropstand ooit, de Piersonrellen. "Dat gebeurde
onder onze neus. Heftig." Anita had op het punt gestaan te gaan kijken
naar het Oerhausse. Uit nieuwsgierigheid. "Ik had niet dezelfde idealen
als de krakers, maar ik vond het wel spectaculair. Ze hadden een
aardbeientuin, waren vrij, ze maakten muziek. Ze waren niet burgerlijk."
De krakers werden door de gemeente gedaagd. Ze wonnen de slag, maar
verloren de oorlog. Ze stonden op straat, vertrokken naar Doetinchem.
Anita en Bennie hebben voor de aardigheid het bericht bewaard waarin de
krakers een voorschot nemen op het allerlaatste feest en een barricade
aankondigen. Het was zonde om het huis te slopen, vond (ook) de rechter.
De woningbouw zou er, rondom het voormalige kraakpand, in de jaren
negentig wel komen. Het gekraakte huis bleef overeind. Oerhausse ging in
de etalage. Te koop voor de hoogste bieder. Iets voor ons, dacht Anita.
Bennie was tegen. "Ik dacht: alles is kapot. Het viel mee. Het huis was
uitgeleefd, maar niet vernield." De twee kijkdagen werden druk bezocht. De
gemeente had geprobeerd het kraakpand zo onberispelijk mogelijk op te
leveren. De leuzen waren provisorisch weggepoetst. Anita en Bennie deden
een bod. Ze hadden onverwachts prijs. Toen stond het stel voor de klus het
huis op te
knappen. "Zoiets doe je eens maar nooit weer. Maar het was de moeite
waard. Wat zou er van de krakers zijn geworden, vraag ik me wel eens af?
Ik denk dat ze wel goed zijn terechtgekomen."
De Gelderlander 09-06-2007
--------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
[11 Jun 20:00u]: 257 abonnees + 417 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Mon Jun 11 18:05:44 2007
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop