http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2007/10/24/ons-selectief-fouilleerbeleid
vorig artikel - voorpagina - volgend artikel
Ons selectief fouilleerbeleid
Amsterdam - Het perron van het metrostation is vergeven van agenten in
gele vestjes. De uitgangen zijn afgezet. Tussen de OV-chippoortjes is een
heuse fuik gemaakt. Links en rechts van de roltrap worden negroïde en
mediterraan uitziende reizigers betast, bevingerd en naar hun papieren
gevraagd. Nou zullen we het hebben, denk ik.
In ijltempo inventariseer ik de inhoud van mijn zakken. Drugs heb ik niet
bij me. Al jaren niet, trouwens. Met mijn zakmes kun je amper een boterham
smeren, laat staan dat je het als wapen zou kunnen gebruiken. En voor de
verandering heb ik zelfs mijn rijbewijs op zak. Mij kan, kortom, niets
gebeuren. Maar allicht houd ik er een stoer verhaal aan over: 'ik ben
gisteren nog gefouilleerd, mooi dat ze niks gevonden hebben.'
Nee dus. Bovenaan de roltrap wil ik me aansluiten in de rij van fouillé's.
Ik heb mijn vervoers- en legitimatiebewijs al netjes in de hand. Maar een
van de dienstdoende agenten beduidt met een hoofdknik dat ik mag
doorlopen. Als ik hem vragend aankijk knikt hij opnieuw: 'en vlug wat'.
Blijkbaar is het te druk. Ook op straatniveau worden reizigers
gecontroleerd en gefouilleerd. En ook hier lijkt de politie zich op
kleurlingen te concentreren.
Een half uur later, mijn boodschappen gedaan, passeer ik opnieuw de fuik
bij de ingang. Agenten, beveiligers en GVB-personeel zijn nog steeds
driftig aan het controleren. Maar terwijl mijn allochtone medereizigers
links en rechts worden beklopt, word ik opnieuw vriendelijk doorgewuifd.
Zoiets zou ik kunnen opschrijven, maar geen hond zou me geloven. Ik zou
worden beticht van linkse stemmingmakerij. Mocht een koddebeier mijn
schrijfsels lezen, dan zou hij me verwijten dat ik het altijd maar op
ambtenaren en bestuurders gemunt heb. Dat kunnen we niet hebben.
Dus besluit ik het nog eens te proberen. Wordt er nog gefouilleerd of hoe
zit dat? Ik verlaat het metrostation en betreed het opnieuw door een
andere ingang. Een agente sommeert twee Surinaamse omaatjes om hun
boodschappentassen uit te pakken. (Daar zit nog heel wat in, overigens.
Vooral de hot sauce ziet er link uit.) Haar collega monstert me met een
vlugge blik en gebaart dat ik naar binnen mag.
Ik sta nogal kritisch tegenover de etnoparanoïa die onder veel van mijn
gekleurde stads(deel)genoten heerst. En eerlijk is eerlijk: in mijn leven
heb ik slechts één fouilleeractie meegemaakt. Dat is - zelfs na drie
pogingen - niet wat je noemt een representatieve steekproef. Het zij verre
van mij om de verkeerde conclusies te trekken. Maar in dit geval laadt de
politie op z'n minst de schijn op zich dat er selectief wordt
gefouilleerd.
Naar aanleiding van de recente steekpartijen in Slotervaart gaan er weer
stemmen op om preventief fouilleren in de hele stad toe te staan. Over de
wenselijkheid en effectiviteit van een dergelijke maatregel, alsmede de
politieke motieven die eraan ten grondslag liggen, wordt levendig
gediscussieerd. Ook op deze site. Daarbij worden de steekincidenten op één
hoop geveegd met de autobranden waaraan - althans bij mijn weten - geen
verborgen wapens te pas komen. Een jerrycan stop je nu eenmaal moeilijk in
je binnenzak.
De politie klaagt steen en been over een gebrek aan bevoegdheden.
Misschien is dat terecht, al lijkt het onvermogen om die 35 ettertjes in
Slotervaart aan te pakken eerder een tekortkoming van justitie dan van de
politie. Bovendien moeten we ons bedenken dat de politie, doorgaans in
eendrachtige samenwerking met de burgemeester, zijn bevoegdheden al tot
het uiterste oprekt of zelfs overschrijdt. Bij wijze van voorbeeld verwijs
ik naar de 'preventieve' arrestaties tijdens de eurotop en in Slotervaart
of, nu we toch bezig zijn, de razzia waarbij onlangs in Zuidoost 111
mensen zonder gegronde verdenking werden gearresteerd.
Blijkbaar is dat nog niet genoeg: na de twee steekincidenten in
Slotervaart roept de oppositie in de raad om een verscherpt
fouilleerbeleid. Maar wanneer in Oud-Zuid en Buitenveldert vier
topcriminelen worden neergeknald - met alle gevaren voor omstanders van
dien - hoor je er niemand over. Bij fouilleeracties denken we nu eenmaal
steevast aan Hoptille of het Allebéplein, nooit aan de Beethovenstraat.
Hoe pijnlijk ook, het is moeilijk te ontkennen: in Amsterdam wordt niet
preventief, maar selectief gefouilleerd.
Algemeen · door Marco Arbouw · 24 oktober 2007
--------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
[26 Oct 10:00u]: 257 abonnees + 423 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Fri Oct 26 08:24:02 2007
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop