From: Tabe Kooistra (tabe@ozgurluk.xs4all.nl)
Date: 12 Aug 2001 17:00 uur
DE WERELD HOUDT OP NA DRIE PASSEN
DE CEL
Probeer je een cel voor te stellen, een wereld bestaande uit 2 bij 3.
W.C, bad, slaapbank en de rest. Je komt de cel binnen door een deur van
50 bij 50 centimeter. Dat wil zeggen: gebukt. Het ``verplichte uiten van
respect'' uit de Ottomaanse tijd. Alles is gericht op het breken van je
waardigheid en je wilskracht. Door een raam, waar zelfs een duif met
moeite doorheen zou kunnen, blijft het zonlicht volharden in een poging
om je donkere cel te verlichten, vergeefs. Want je krijgt maar net
genoeg zuurstof binnen door dit miniraam. Een andere mogelijkheid voor
de zon is er niet. Maar de zon zou slechts de hoop van de gevangene
kunnen voeden. Terwijl hij zich juist met de dag slechter moet gaan
voelen.
Een graf van 2 bij 3.
Een wereld van 2 bij 3.
Alles is erop gericht om niets binnen te laten wat zou herinneren aan
menselijkheid en de wereld waarin we leven. Hier is alles wat herinnert
aan het mens-zijn, bijvoorbeeld andere stemmen, gesprekken, glimlachen,
het uiten van lol, het kunnen delen met vrienden, verboden. Je kan niet
vrij rondlopen. De dikke muren herinneren je eraan waar je bent.
De wereld houdt op na drie passen.
Net als de lucht, zijn ook de muren in deze wereld koud. Alles is wit.
De muren, het plafond, het meubilair... Het is niet het wit dat
schoonheid en puurheid vertegenwoordigt. Dit is een kleur wit die
uiteindelijk al je gevoel en je waarneming zal vernietigen. Andere
kleuren mogen niet, opdat je ogen de functie van kleur vergeten, opdat
het functioneren van je geest onderdeel zal uitmaken van een lege
wereld.
Je zou misschien naar de `oefenruimte' kunnen. Maar ook daar geen lucht.
Je kan er naar de hemel kijken door een metalen gaas van 2 bij 3. In
jouw wereld is de hemel niet eindeloos. Het is een rechthoekige
afbeelding die boven je hoofd hangt. Je ogen kunnen niet zien hoe blauw
de lucht is. De wolken die voorbijgaan zie je niet.
De wereld houdt op na die passen.
Er heerst eenzaamheid in de cel, eenzaamheid in de oefenruimte.
Een dikke stalen deur, 24 uur per dag gesloten, met een kijksleuf waar
ogen net door heen kunnen gluren, maar waar nauwelijks licht doordringt.
Van tijd tot gaat de sleuf open om de gevangenen te tellen en om te
kijken of ze nog leven.
Een keer per dag duwt een voet een schaal eten onder de deur, op
dezelfde manier waarop sommigen een hond voeren.
Alles is gepland en georganiseerd om het martelen mogelijk te maken.
Niets wat met menselijkheid of met schoonheid te maken heeft is in dit
graf geoorloofd.
Een cel van 2 bij 3, dat is eenzame opsluiting, gericht op het isoleren
van mensen, het onmogelijk maken van contact met de buitenwereld. Het
fascisme in Turkije is van plan om gevangenen te veroordelen tot maanden
en jarenlang verblijf in een graf. Een mens houdt het geen week vol om
in een dergelijk graf te denken, nog geen dag.
De gevangenen zullen echter rekening moeten houden met jarenlange
opsluiting in deze cellen. De fascistische staat, de architect van deze
cellen, wil de gevangenen psychologisch breken, ze zullen zich moeten
onderwerpen.
Wie heeft deze wereld van marteling gecreÌerd? Wie heeft bedacht dat
mensen levenslange marteling verdienen? Wie wil overtuigingen en ideeÌn
vernietigen?
De architecten van deze isolatiecellen, dat zijn de heersenden. De
heersenden die in vroeger tijden de kerkers bedachten, hebben nu een
nieuw type gecreÌerd, de isolatiecel, om de gedachten te breken van hen
die nog kunnen denken. Natuurlijk, in de Middeleeuwen ging het er
primitiever aan toe. De gevangene werd gewoon in de diepste en donkerste
hoek van de kerker gesmeten. Maar wetenschap en technologie hebben zich
ontwikkeld, en de heersenden maken er gebruik van. Er werden
experimenten uitgevoerd om te kijken hoe men het denken van mensen,
gevangenen genoemd, zou kunnen veranderen, om te zien wat voor soort cel
geschikt zou zijn om hun overtuiging te breken. De VS liepen voorop in
dit onderzoek, gevolgd door de BRD. Hun bevindingen brachten ze eerst in
eigen land in praktijk, later uitgebreid naar de neo-kolonies.
``Ondanks de belofte dat ze extra zouden worden betaald kon worden
bemerkt dat de subjecten er dusdanig aan toe waren dat de experimenten
niet langer konden worden voortgezet, niet eens twee of drie dagen. Voor
sommigen waren de proefomstandigheden zo ondraaglijk dat de experimenten
moesten worden gestaakt, zelfs voordat een psychologische analyse kon
worden uitgevoerd'' (Gross en Schwab, ``Evaluatie van Sensorische
Deprivatie Experimenten'')
Als gevolg van dit soort experimenten werden de isolatiecellen
ontwikkeld, die nu door de heersenden worden ingezet tegen de
revolutionairen en de krachten van de oppositie.
Nu maakt het fascisme in Turkije zich op deze isolatiecellen in te
voeren, cellen die werden ontwikkeld door het imperialisme. Daarom
hebben ze de F-type gevangenissen gebouwd. En die zullen in de nabije
toekomst worden geopend.
Probeer je eens een dergelijke plek voor te stellen. En stel je dan voor
dat je er zelf in zou moeten verblijven, niet eens zo lang, slechts 24
uur...
--
Press Agency Ozgurluk
In Support of the Revolutionary Peoples Liberation Struggle in Turkey
http://www.ozgurluk.org
--------------------------------------------------------------
afmelden kan via: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
info: http://kraken.dvxs.nl archief: http://skwot.dvxs.nl
autonoom centraal krakenverzamelpunt: http://squat.net
<sponsor> http://radar.squat.net </sponzer>
|