From: het Fort van Sjakoo (sjakoo@xs4all.nl)
Date: 27 Sep 2001 15:20 uur
Het Parool, 27-9-2001
Een leger met wierook in plaats van kruitdamp
MALIKA SEVIL
Amsterdam verliest veel fleurigheid als de stad doorgaat creatieve
types van hun ruimtes te beroven en ze in allerlei gereglementeerde
hokjes te duwen. En dus werd het stadhuis gisteren belegerd door
een leger zonder agressie.
Mariska (32) is geen type van harde acties. Rookbommen gooien
is niet haar ding, leuzen scanderen evenmin. Dat is haar wel aan te
zien ook. Activisten, van welke protestgroep dan ook, zijn
gewoonlijk niet gekleed in een goudzijden jurk, met aan de voeten
Alladin-slofjes. Nee, ze is dan ook heel blij met deze ludieke actie
voor betere omstandigheden van creatievelingen. Dat past haar wel.
Het moet aardig blijven. En dat is het ook. Rond de botenstoet die
gistermiddag vertrok bij begraafplaats Zorgvlied, hangt een zweem
van wierook en broederschap. Vooraf waren harde aankondigingen
gedaan, want de kunstenaars zouden de stad heroveren en het
stadhuis belegeren, maar dat blijken slechts symbolische woorden
te zijn. Net zo symbolisch als het houten paard van Troje, dat voor
de gelegenheid in elkaar is getimmerd en op een dekschuit over de
Amstel wordt voortgetrokken.
Dit protest gaat niet alleen om de alternatieve boekenzaak Fort van
Sjakoo en de internetwerkplaats ASCii, die een huurverhoging van
negenhonderd procent voor de kiezen kregen. Of het Latijns
Amerika Centrum, dat ruim tweehonderd procent meer voor zijn
onderkomen moet neerleggen. Deze botenparade behelst veel
meer. Een statement tegen de teloorgang van de vrijplaatsen en
'het huichelachtige broedplaatsenbeleid' van de gemeente.
Bovendien willen de deelnemers laten zien dat de stad zo veel
sprankelender wordt met een vleugje anarchistische creativiteit.
Dus trekt een bonte stoet via de Amstel naar het Oosterdok en
vandaar te voet naar de Stopera, waar twee vertegenwoordigers van
de Vrije Ruimte, een actiegroep die zich inzet voor vrijplaatsen in
Amsterdam, het rapport Laat 1000 vrijplaatsen bloeien aan de
vergaderende commissie Ruimtelijke Ordening zal aanbieden.
Krakers, beginnend kunstenaars, lieden van ADM en Ruigoord,
muzikanten, kleine creatieve ondernemers, actieroutiniers en wat al
niet meer aan exponenten van tegencultuur varen mee. Voorop de
schuit het zes meter hoge paard. Onder het bouwwerk vier
trommelaars en een aantal verbasterde 'Griekse strijders' - plastic
lasmasker, met op het hoofd een omgekeerde bezem, speer in de
ene hand en een schild met het peace-teken in de andere. En
temidden van dat alles doet Mariska een Egyptische buikdans.
Danspaleis
Mariska is danseres, gespecialiseerd in tempeldansen uit Zuid-
India. Met haar vriend, een muzikant, bewoont ze een woonboot
aan de Borneokade - al lang voordat de rijken kwamen. Nu hebben
ze het idee gevat van hun boot, Zena, een danspaleis te maken.
''De verbouwing is bijna klaar. Ik wil er Indiase dans doceren. Er
kunnen lezingen worden gehouden, of andere alternatieve dingen.
En yoga.'' Maar met de absurd hoge huurprijzen en de dreigende
erfpacht voor woonbootbewoners is het simpelweg niet op te
brengen, zegt ze.
Aja (49), beeldend kunstenaar, schrijver en tevens een
geroutineerde vrijplaatsgebruiker, kan daar alleen maar mee
instemmen. Hij wijst naar een van de ongeveer twintig volgboten.
Daar klinken vastberaden woorden door de luidsprekers: 'Al het niet-
commerciële wordt platgewalst.' En zo is het. Terwijl termen als
'decadentie', 'kaalslag' en 'paleizen voor de nieuwe rijken' uit de
boxen schallen, legt Aja uit waarom hij daar staat. In zijn
krijgerskostuum, nota bene.
Niet omdat hijzelf zo hard op zoek is naar een onderkomen. Hij zit
sinds vijf jaar in Zaal 100, eindelijk een vast stekkie. Maar hij vreest
voor zijn 'geestverwanten' en 'de verarming van de stad'. Muziek
maken op straat mag niet, daar moet je een vergunning voor
hebben. Kunst maken op straat - lees graffiti - mag niet, want 'dan
word je door taxichauffeurs in elkaar geslagen of de politie pakt je
spullen af'. Aja vindt namelijk dat er best geschikte plekken voor
graffiti zijn.
Vrijplaatsen als het Vrieshuis, Kalenderpanden en de Silo werden
afgenomen en wat was daarop het antwoord van de gemeente: een
subidie van 65 miljoen gulden voor broedplaatsen. Over dat geld
hoor je Aja niet klagen, maar waarom weer die wanstaltige
benaming. ''Het doet me denken aan legbatterijen, ik kan er niets
aan doen. Het broedplaatsenbeleidsconcept.''
Spontaniteit
Aja kijkt er vies bij. De kunstenaar vreest dat deze broedplaatsen,
gecontroleerd door de gemeente, alle spontaniteit zullen missen.
''Juist het toeval maakt een vrijplaats tot iets bijzonders. Dat kun je
niet regelen. Met geregel gaat de charme eraf.''
Dat lijkt ook wel het motto van deze actie, die, hoewel er geen
vergunning voor is aangevraagd, gesmeerd verloopt. Verbaasde
blikken op het Waterlooplein. Want ja, wat doet een reusachtig
paard tussen de tweedehands jasjes? Om nog maar te zwijgen
over de riksja's, eenwielers, trommelaars, Griekse krijgers en
marionetten die de boel stagneren.
De meest verbaasde koppen steken nog wel vanuit de eerste
verdieping van de Stopera naar buiten. Want die ambtenaren zagen
zo rond een uurtje of half vijf een houten paardenkop aan het
venster voorbij trekken.
---------------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Faq: kraken-post-faq@dvxs.nl Archief: skwot.dvxs.nl
Kraken verzamelplaats: http://squat.net
|