Hester Macrander 29-04-2005
Oranjebitter
Dertig april 1980. Ik woon sinds een jaar als student in Amsterdam, waar
ik samen met anderen een leegstaand en zeer vervallen pand heb gekraakt.
Dat hebben we bewoonbaar gemaakt, volgens onze normen. De wc staat in een
hoek van de keuken, achter een gordijntje.
Ik ben een kraker, maar we betalen inmiddels wel huur. Een aangepaste
kraker. Het is de dag van Beatrix' kroning. Dat zegt mij niet zoveel. Het
is onrustig in de stad. Helikopters cirkelen boven mijn hoofd. Ik durf de
stad niet in op mijn favoriete nationale feestdag. Krakers veroorzaken
rellen. 'Geen woning, geen kroning.' Ik vind het een vorm van te ver
doorgeschoten krakerscultuur. Bovendien haak ik bij elke vorm van geweld
altijd onmiddellijk af. Ik kijk de hele dag naar de helikopters in de
lucht en luister naar de radio. Op een steenworp afstand ligt de Dam, waar
het allemaal gebeurt. Waar de beroemde rookbom, die op alle foto's staat,
ontploft. Het is de hele dag prachtig weer; dat weet ik nog goed.
Vijfentwintig jaar geleden. Het was een naargeestige dag. 30 april 2005.
Ik ben inmiddels een braaf burger, een hoeksteen van de samenleving zoals
J.P. het graag ziet. Ik vorm met man en kinderen een modelgezinnetje,
verdien geld, betaal belasting, ben zelfs huizenbezitter. Vandaag, 29
april, maken we ons op voor koninginnedag morgen. Het is een extra drukke
dag, maar voor koninginnedag hebben we dat graag over. Niet voor de
koningin zelf, dat zegt ons niet zoveel, maar wel voor de dag die haar
titel draagt. Het is onze favoriete nationale feestdag, namelijk: een
volksfeest. Wij gaan morgen onze oude spullen verkopen in een
marktstalletje waar we netjes huur voor betalen. In de gemeente waar ik
woon mag je helaas niet zomaar met je ouwe zut op straat gaan zitten,
zoals in Amsterdam of Utrecht. Dat maakt het volksfeest in die steden dan
ook compleet en uniek. Waarom het in mijn gemeente niet mag, weet ik niet.
Angst van gemeentebestuurders voor rommel en overlast, denk ik. Jammer.
Aangeharkte gemeente. Maar ik laat mijn pret er niet door bederven.
Wat wel de pret bederft, is het feit dat deze koninginnedag het 25-jarig
regeringsjubileum van koningin Beatrix vormt. Dat brengt de herinnering
aan die akelige kroning van destijds weer terug. Niet alleen dat.
Veel mensen hebben de regering en en de koningin gevraagd om een gebaar:
een generaal pardon voor die laatste groep uitgeprocedeerde asielzoekers.
'Dat zit er niet in,' zei minister-president Balkenende. Zuinig landje.
Dat vele wijze en hooggeleerde mensen in de samenleving erop hebben
gewezen dat dit beleid slecht en dom is, maakt niet uit. Dat heel veel
mensen het een kil en harteloos beleid vinden, wordt genegeerd. Het idee
van een generaal pardon voor uitgeprocedeerde asielzoekers past volgens
J.P. niet binnen 'het beleid van het kabinet'. Waarom? Daarom dus!
De koningin is morgen 25 jaar in functie. En dat wordt groots gevierd!
Vanavond beginnen de feestelijkheden met een concert op de Dam, alsof daar
nooit een rookbom is ontploft. Na zaterdag wordt het gevolgd door een
reeks van evenementen en activiteiten door het hele land. Het jubileum is
volgens Het Nationaal Comité Zilveren Regeringsjubileum 'een goed moment
om stil te staan bij wat ons in Nederland bindt. Waarop zijn we trots met
z'n allen? Wat maakt Nederland tot een bijzonder land?'
Ik schaam mij. Meer dan toen, heb ik behoefte aan een rookbommetje.
reageer op De Gelderlander
De Gelderlander 29-05-2005
--------------------------------------------------------------
Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
Faq: kraken-post-faq@dvxs.nl
Website: http://krakenpost.nl
[02 May 17:00u]: 262 abonnees + 320 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
ontvangsttijd Mon May 02 15:46:11 2005
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop