Ik hoor de laatste tijd steeds meer berichten over woordvoerders die
strafrechtelijk of civielrechtelijk aansprakelijk (dreigen te) worden
gehouden voor de gevolgen van een kraakactie waarbij zij hun hulp bieden,
als zij als woordvoerder hun identiteit kenbaar maken.
Als je dit wilt voorkomen, dan moet je heel duidelijk kenbaar maken dat je
niet tot de kraakgroep zelf behoort, maar dat je rol als woordvoerder een
vorm van bijstandsverlening is. Dat zou ik dan ook uitdrukkelijk in het
proces-verbaal laten opnemen. Het is natuurlijk wel zo dat de politie of
eigenaar uit andere activiteiten, bijvoorbeeld barricaderen of andere vormen
van actief verzet, kan concluderen dat je toch tot de kraakgroep behoort.
Als je dat risico wilt voorkomen, dan moet je gewoon geen identiteit
opgeven. Dat betekent soms wel dat de politie minder bereid is tot
communicatie. Het kan ook zijn dat de politie weigert om met een
woordvoerder te praten die uitdrukkelijk zegt niet tot de krakersgroep te
behoren. Je zou daartegenin kunnen brengen dat het een soort algemeen
rechtsbeginsel is dat burgers zich in juridische conflicten kunnen laten
bijstaan door derden, maar in het strafrecht wordt dat niet algemeen
geaccepteerd en veel politieagenten gaan er dan ook, mijns inziens ten
onrechte, vanuit dat ze in zo'n geval niet verplicht zijn om met een
woordvoerder te praten. Het is dan gewoon een kwestie van assertief zijn.
Immers heeft in beginsel ook de politie belang bij overleg, dus is het niet
zo gek om te weigeren met hen te communiceren als ze zich onredelijk
opstellen.
Marcel Schuckink Kool,
advokaat
ontvangsttijd Sat Apr 22 12:11:21 2006
Dit document staat op krakenpost.nl
voor de huidige en 11 maanden
het origineel blijft op skwot.dvxs.nl:
http://dvxs.nl/~skwot/{jaar}/{maand}/{nnnn}.html
kop