Een journaliste was ooit naar een kraakspreekuur toegestapt voor meer informatie over kraken. Nadat haar het verhaal helemaal uitgelegd was schreef zij een stuk. Hierin stond dat haar romantische idee van kraken als sneeuw voor de zon verdwenen was. Al die regeldingetjes, dat juridische gezeur, enzovoort. Misschien kwam het doordat er geen mooie houtkachel bij dat kraakspreekuur (het was in kraakkafe de Molli) stond?
Als je het verhaal wil uitleggen dan kom je helaas op dit soort gortdroge info terecht. Wil je kijken of kraken iets is, ga dan eens naar een kraakspreekuur en vraag of je een keer mee kan als er wat gekraakt gaat worden. Er zijn eigenlijk altijd wel krakers in je omgeving aan wie je meer kunt vragen.
Mocht jij na het lezen van dit pak papier ook bij de pakken neer zijn gaan zitten, wat we natuurlijk niet hopen, dan zijn er gelukkig nog een aantal andere manieren om aan een woning te komen.
In de adressenlijst staan de drie niet-commerciële kamerverhuurburo's vermeld. De commerciële zijn van wisselend oplichtingsgehalte. Het is wel ellendig dat de meeste woningen die bij de niet-commerciele kamerburo's verloot worden niet-zelf-standige ruimten zijn. Voor zelfstandige woonruimte via het GDH kan de wachttijd wel 6 jaar bedragen. Als je daar op wacht dan hopen we voor je dat het GDH (of de Stedelijke Woning dienst) dan nog aan distributie doet.
Bij woningbouwverenigingen ben je sneller aan de beurt. Hier kan je na enkele jaren al onder de pannen zijn. En als je in het plaatsingbeleid past, kan je iets eerder al in de Bijlmer (Amsterdam Zuid-oost) terecht. Overigens heb je als huurder ook rechten: je hebt het recht huurverhoging te weigeren, of zelfs huurverlaging aan te vragen. Ook is de huurprijs van een woning niet vrij: deze valt binnen door de wet gestelde grenzen, die afhankelijk zijn van de maat, de staat en de plaats van de woning. Voor meer informatie over je rechten als huurder en de plichten van je huiseigenaar kun je terecht bij verschillende wijkcentra, huurspreekuren en huurdersbelangenverenigingen.
Een optie is de tijdelijke verhuur van sloopwoningen. In het kader van de stadsvernieuwing worden soms blokken gesloopt. Voor die tijd moeten de bewoners uitgeplaatst worden. Hiermee komen langzamerhand veel woningen in dat blok leeg. Om toch niet over te gaan tot uitslopen en dichttimmeren zijn een aantal deelraden tijdelijk gaan verhuren. Ook hiervoor moet je recht op een urgentiebewijs hebben. Je kan je dan bij de betreffende deelraad (aankloppen bij grondzaken) op een lijst laten zetten. In sommige deelraden gaat men erg netjes met die tijdelijke huurders om en kan je weer naar een volgende woning na sloop. De stadsvernieuwing is in de meeste buurten op een laag pitje gekomen, dus deze sloopblokken zijn er niet veel meer.
De tijdelijke verhuur is iets heel anders dan kraakwachten (ook wel anti-kraak genoemd). Hiervan zetten we niet in deze handleiding hoe je daar terecht komt omdat we nogal wat bezwaren hebben tegen deze vorm van wonen. Om het eerst even kort te zeggen; wat ons betreft zijn kraakwachten parasieten die onverantwoord bezig zijn. Ten eerste is het aantal kraakwachten de laatste jaren sterk toegenomen door plots gegroeide leegstand en kraakaktiviteiten. Hiermee bestaat het gevaar dat kraakwacht-zijn een geaccepteerde woonvorm wordt. Dit is dan een woonvorm zonder huurbescherming. Doordat je een kontrakt moet tekenen waarin je afstand doet van al je rechten kan de eigenaar met je doen wat hij wil. Als je dit accepteert dan geef je eigenaren een groot machtsmiddel in handen. Doe je lastig, bijvoorbeeld over de hoogte van gebruiksvergoeding of over privacy, dan lig je eruit. Hiermee werk je mee aan het absoluut maken van het eigendomsrecht. Als je dat als VVD-er bewust doet dan zit er nog wat in. Maar zogenaamd onnadenkend...
Hiermee komen we op het tweede bezwaarpunt en dat is het feit dat je meewerkt met de eigenaar. Volgens velen is dit niet altijd even slecht. We kunnen hierbij denken aan de sloopwoningen die tijdelijk gebruikt kunnen worden. Een verschil tussen het bewonen van sloopwoningen en kraakwacht spelen is met name het verschil in doelstelling van de eigenaar. Het is meestal niet zinnig om de stadsvernieuwing dwars te zitten (tenzij sloop-nieuwbouw onnodig is) in tegenstelling tot veel plannen van partikulieren. Leegstand voor spekulatie (=woningnood) of bizarre projektontwikkeling kun je aangrijpen om de plannen te stoppen of tegen de spekulatiepraktijken te knokken. Kraken is dan een mogelijk aktiemiddel. Als kraakwacht voorkom je verzet, je speelt een soort stakingsbreker. Daarnaast bewonen kraakwachten veelal panden waarin veel meer mensen gehuisvest hadden kunnen worden.
Wat ons betreft wordt het fenomeen kraakwacht afgeschaft. Aan de ene kant hanteert de gemeente ook regeltjes tegen kraakwachten, ze zien dit, evenals wij, als een variant van leegstand. Maar aan de andere kant stopt de gemeente ook kraakwachten in eigen bezit. Of de gemeente werkt mee aan ontruiming van krakers of huurders ten bate van spekulatie en kraakwachten.
De regels die de vrijheid van krakers beperken zijn al zodanig verruimd dat er geen noodzaak is om leegstand te beschermen. Zogenaamde friktieleegstand (dit is de korte leegstand die ontstaat als een eigenaar niet onmiddellijk een nieuwe bestem mint voor zijn pand heeft) wordt al nauwelijks gekraakt en als dit wel gebeurt zijn er genoeg manieren om de krakers te verwijderen. Is er geen daadwerkelijke bestemming dan zouden krakers moeten kunnen blijven. Door een fout van de eigenaar (spekulatie of laksheid) roept hij dit over zich af. Als hij er iets zinnigs mee wil gaan doen dan zijn de krakers ook geen probleem. Ook hiervoor bestaan genoeg procedures of helpt een goed overleg.
De sfeer bij rechters en politiek is helaas nadelig voor krakers. Rechts benadrukt het eigendomsrecht en de meeste sociaaldemokraten en aanverwanten hebben niet echt een mening hierover en hobbelen maar wat mee: er is immers een oplossing voor het probleem kraken, geboden door rechts. "Ontruimen die hap" is veelal het motto. Aan ons de taak daartegen te knokken.
