Re: [kraken] Gekraakt TNO-terrein in de Telegraaf

Auteur: Amro Bank <amro@tuig.nl>
Datum: 16 sep 2006 17:41 uur

Hoi,

Even kort commentaar op onderstaand stukje riooljournalistiek. Op donderdagmiddag heb ik nog gesproken met Martijn Koolhoven
(die hier weer een heel nieuwe invulling aan het begrip onderzoeksjournalist geeft).

Ik wilde ons gesprek kort houden maar toen hij vroeg of wij een contract hadden met de gemeente, heb ik dat tegensproken. Toen hij zei dat de eigenaar
het terrein niet op kon, heb ik dat tegengesproken en verteld dat in het verleden eigenaar (of zijn vertegenwoordiger) op afspraak met mogelijke kopers, taxateurs etc.
over het terrein heeft gelopen.

Daarna heb ik nog verteld dat de dienst Bouw- en Woningtoezicht een paar keer per jaar het terrein inspecteerde en dat
de brandweer ook een aantal maal was geweest ter inspectie.

Schijnbaar is een dag tijd niet genoeg om deze feiten als nog in het stuk te verwerken. Waarschijnlijk pasten ze niet in het verwrongen wereldbeeld van meneer Koolhoven,
die nu eenmaal verwacht dat als je onverwacht op mensen hun stoep staat en je je arrogant en vijandigheid opstelt, ze je dan met open armen ontvangen
en hun anarchistiese zonden bij je opbiechten.

Onze excuses aan echte andersglobalisten; We zijn niet verantwoordelijk voor H.Nawijns gesjeesde politieke loopbaan en zullen zijn misleide boodschappen voortaan doorsturen
aan jullie echte hoofdkwartier. We weten niet zeker wat de connectie is met de heer G.Maat maar dat zal wel de rotary zijn of toen Hildebrand nog hotemetoot was bij het IND.

Feit is wel dat één van mijn medebewoners Nawijn bij Maat in de auto zag stappen een week of wat geleden. Vreemd, dachten wij nog maar het
verschijnen van meneer Koolhoven aan diezelfde poort maakte het verhaal weer rond. Schimmige achterkamertjespolitiek waar in ieder geval twee mensen profijt van hebben:
Martijn Koolhoven heeft weer een anti-links sensatie verhaal voor in de krant en Hldebrandt Nawijn kan weer met ongefundeerde verhalen een wanhopige gooi doen
naar een tweede kamerzetel.

M.v.gr.

Amro
 

On Sat, 16 Sep 2006 11:01:54 +0200, you wrote:

>
> IN HET HART VAN DE UTRECHTSE HEUVELRUG ligt, onttrokken aan het oog door
>dichte bebossing, in de gemeente Zeist al jaren een anarchistische enclave die
>geen indringers duldt. Anarchisten, anti-globalisten en andere linkse
>actievoerders namen jaren geleden hun intrek in het leegstaande voormalig
>dierproeven- centrum van TNO. Het acht hectare grote complex, midden in de
>bossen, behoort toe aan de Sliedrechtse ondernemer Gerrit Maat, die het jaren
>geleden aankocht. Maar de eigenaar wordt, net als de meeste ambtenaren en
>inspecteurs, niet meer tot zijn eigen terrein toegelaten! Kamerlid Hilbrand
>Nawijn: „Kijk: een anarchistische staat. En niemand komt hier binnen! Hoe is
>dit in vredesnaam mogelijk in Nederland?”
>
>
>
>ANARCHISTEN DE BAAS IN ’VRIJSTAAT’ OP VOORMALIG TNO-TERREIN
>
>„DIT KAN ALLEEN IN NEDERLAND!”
>
>Rechtmatige eigenaar niet welkom
>
>door MARTIJN KOOLHOVEN
>
>
>
>ZEIST, zaterdag
> Sjoerd, ontbloot bovenlijf, tatoeagering op rechterarm, felle scherpe
>blik en gekleed in groezelige spijkerbroek, is op ons geroep afgekomen omdat
>een bel ontbreekt. „Wij hebben geen zin in media-aandacht. Wij zitten hier
>prima en wij hebben jou weinig te melden. Wil je hier naar binnen? Dan moet je
>een brief schrijven, ik zal die in de groep bespreken en het antwoord weet ik
>nu al: ‘nee’.” Gastvrijheid is anders.
>
> Hoewel de acht hectare grond met bebouwing zo’n zeven jaar geleden is
>ingepikt van de eigenaar, doen de bewoners alsof het om hun eigendom gaat dat
>we willen betreden. Sjoerd wijst nog eens even op het bord ‘Verboden Toegang’
>op het hek. „Dat hangen we niet voor niets op! Als jullie door het hek gaan,
>pleeg je huisvredebreuk!” Nee, de bewoners van Tnollywood, zoals de anarchisten
>hun eigen enclave in de bossen bij Zeist hebben genoemd, willen duidelijk geen
>pottenkijkers. Hoge hekken, geen bel en bewaking met honden. Wat hebben ze er
>te verbergen?
>
> Even later, als ook een medebewoner zich in het gesprek heeft gemengd,
>wordt de toon een stuk minder aangenaam. Als onze fotograaf Jan Stappenbeld een
>foto van het hek met de letters Tnollywood wil maken, komt Sjoerd dreigend
>naderbij en roept: „Als je dát doet, dan noteren we je kenteken en zullen we
>bij jou thuis foto’s komen maken.”
>
> Tnollywood is een bijzondere locatie, diep in de bossen tussen het dorpje
>Austerlitz en Zeist. De anarchisten hebben twee opvallende buren: aan de ene
>kant het sportcentrum van de KNVB (ongeveer op één kilometer afstand) en aan de
>andere kant, ook op ongeveer één kilometer, de prachtige villa van pianovirtuoos
>Wibi Soerjadi.
>
> Nog geen zestig kilometer verderop, in Sliedrecht, staat Gerrit Maat (65)
>het huilen nader dan het lachen. Hij is een ondernemer van de oude stempel:
>rechttoe, rechtaan; niet lullen; handje contantje en hard werken voor je
>boterham. Hij kan al jaren zijn eigen terrein in de bossen van Zeist niet meer
>op en politie en gemeente doen of hun neus bloedt. De caravanhandelaar, die al
>sinds jaar en dag de hofleverancier is van het Centraal Orgaan Opvang
>Asielzoekers (COA), kocht het schitterende voormalige TNO-complex op 28 mei
>1998 aan met de bedoeling er asielzoekers te huisvesten.
>
> Zover kwam het echter niet. In de zomer van 1999 raakte Maat zwaar gewond
>tijdens een uitje naar de Tour de France. Hij was uitgenodigd door de Rabobank
>en tijdens een etentje, ’s avonds met Henny Kuiper, viel hij tijdens een
>toiletbezoek, door een noodlottige misstap, meters naar beneden in een kelder.
>Negen weken coma, maanden St. Franciscus-ziekenhuis en een jaar lang verblijf
>in een revalidatiecentrum waren het gevolg. De medici snapten niet dat hij er
>weer bovenop kwam, maar jaren en jaren later was Maat pas weer voldoende
>hersteld om het ondernemerschap weer op te pakken.
>
>Kopzorg
> Maar sindsdien heeft hij er een hele andere kopzorg bij: Gerrit
>Maat kan het terrein, dat hij in 1998 aankocht, niet meer op! Met tranen van
>bittere woede: „Mijn bloed begint te koken als ik bij dat hek kom. Ik word niet
>binnengelaten! Die Sjoerd kwam hier laatst aan, slimme jongen hoor, maar wat een
>lijflucht! We moeten eens praten, zei hij. We willen wel een hectare bosgrond
>van je kopen voor een kwartje per vierkante meter. Ik zei: waar gaan jullie dan
>wonen, in de bomen? Hou toch op zeg! Ik heb een bedrijf opgebouwd met hard
>werken en de hulp van God. Ik kan niet tegen onrecht. Ik ga toch niet met die
>lui praten? Ik zou ze het liefst een schop voor hun donder geven!”
>
>Barricaden
>
> Natuurlijk, je kunt Maat verwijten dat hij niet de barricaden is
>opgegaan met een legertje advocaten om de sterke arm te hulp te roepen. Maar
>zijn verblijf in ziekenhuisbedden en lange tijd van herstel maakten dit
>onmogelijk. Bovendien, eenmaal terug in de zaak, moest hij alle zeilen
>bijzetten en lag niet direct de prioriteit bij het leegruimen van de
>anarchistische enclave.
>
> In Tnollywood gelden andere regels en wetten: wonen op een van de mooiste
>plekjes van Nederland zonder ooit één cent huur of hypotheek te hoeven betalen!
>Verboden toegang voor alle niet Tnollywood-bewoners! Leve de anarchie! En dat
>al zo’n acht jaar lang! Geen gemeente, geen politie, niemand die zich afvraagt
>wat zich daar achter de hekken van het anti-globalistendorp afspeelt.
>
> We vragen Sjoerd, aan het begin van onze ontmoeting bij de
>’toegangspoort’ van Tnollywood, waar ze eigenlijk van leven? De woordvoerder
>luchtigjes: „Ach, iedereen heeft zo zijn baantje. Freelancers, eigen
>bedrijfjes. Ik verhuur mijzelf als vrachtwagenchauffeur en ik (hij glundert
>veelbetekenend) – rommel wat aan…” De bezetters blijken weinig boodschap te
>hebben aan de eigenaar: „Wij hebben onze rechten. Wij hebben recht op licht en
>water zolang we maar betalen.”
>
> Dat in Tnollywood andere regels en wetten gelden, werd ook eigenaar
>Gerrit Maat twee jaar geleden pijnlijk duidelijk toen een voormalig
>kantoorgebouw van TNO, gelegen op het terrein, vrijwel tot de grond toe
>afbrandde. Kort daarna ontving Maat een briefje van advocaat mr. Erik Hummels
>uit Zeist: „De brandweer was snel ter plekke, maar heeft niet kunnen voorkomen
>dat een gedeelte van het voormalige kantoorgebouw is uitgebrand. Mijn cliënten,
>de bewoners van het terrein, stellen u bij deze op de hoogte van dat feit. Uw
>verzekeringsagent is uiteraard van harte welkom om de schade op te nemen. Voor
>het maken van een afspraak kunt u met mij contact opnemen. Met vriendelijke
>groet, E.Th. Hummels.” De Sliedrechtse ondernemer kon zijn ogen nauwelijks
>geloven: de bewoners nodigen zijn verzekeraar uit zijn eigen terrein te
>bezoeken! Hoe krom kan het in Nederland zijn?
>
> In de krakersscène heeft Tnollywood inmiddels een naam opgebouwd
>als het gaat om ruige feesten. Immers: enig toezicht ontbreekt en van
>burenoverlast kan geen sprake zijn. „Het begon al met een grote welkomstpoort
>met daarop in grote lichtgevende Hollywood-letters ’TNOLLYWOOD’”, zo meldt één
>van de partygangers op de website Writer’s Blog. „En dan was er links en rechts
>van het bospad van alles georganiseerd. Een kerkje, waar je getrouwd kon worden,
>een Botox-kliniek, een cocktailbar met opzwepende muziek, een saloon, een meer
>dan levensgroot uitgevoerde treincoupé, en een superdisco in een groot
>luchtkussen dat qua vorm nog het meeste weg had van een baarmoeder, inclusief
>geboortekanaal. Binnen een zelfgetimmerde bar, en een discotheek. Het enige
>waar ik voor vrees, is dat het publiek al het werk dat daar in is gaan zitten,
>misschien maar half waardeert. Met alle alcohol en wiet en ongetwijfeld ook
>pillen die er verkeren, is iedereen waarschijnlijk spoedig te ver heen om nog
>veel van de omgeving te zien. Soit. Tegen twaalven vertrokken Bert en ik weer,
>om bijna klem te komen zitten tussen de volksstammen die nog arriveerden. ’t
>Wordt in elk geval een gezellig feest.”
>
> Tweede-Kamerlid Hilbrand Nawijn, die Gerrit Maat nog kent uit de tijd
>dat hijzelf directeur was van de Immigratie en Naturalisatiedienst (IND), kwam
>laatst poolshoogte nemen en kwam, net als De Telegraaf, van een koude kermis
>thuis. Hij kwam ook niet verder dan het hek en de honden. „Niet te geloven,
>deze mensen wonen al zeven of acht jaar midden in een natuurgebied zonder een
>cent te betalen!” sneert het Kamerlid. „Dit kan alleen in Nederland! Volgens
>mij is dit het hoofdkwartier van de anti-globalisten in ons land. Ik kon het
>eerst niet geloven, maar meneer Maat komt zijn eigen terrein niet meer op!”
>Voor Nawijn is de anarchistische enclave in ieder geval aanleiding de
>verantwoordelijke ministers om opheldering te vragen.
>
> Maat heeft zijn bezette ‘Harlanterrein’, zoals het gebied kadastraal
>bekend staat, inmiddels in de boeken met bijna 1 miljoen euro afgewaardeerd.
>Maat: „Ik heb een nieuwe compagnon en dat is de belastingdienst. Ik heb in één
>keer ruim 900.000 euro afgeschreven. Ik heb tegen de belastingdienst gezegd:
>jullie delen mee in de winst en jullie delen mee in de ellende. Je kunt er de
>mobiele eenheid op zetten, dan verdienen we beide 6,8 miljoen euro, want dan is
>het in één keer bijna veertien miljoen euro waard.”
>
>Enclave
> De gemeente Zeist zit inmiddels ook met de enclave in de bossen in haar
>maag, want ze wil het 8 hectare grote terrein verwerven om het „terug te geven
>aan de natuur”. Woningbouw in Den Dolder-Noord (gemeente Zeist) is zo uit de
>hand gelopen dat de gemeente dringend op zoek is naar een geschikte locatie om
>„groen te compenseren”. De gemeente heeft de afgelopen jaren nagenoeg geen
>interesse getoond in linkse actievoerders die het voormalige dierproevencentrum
>illegaal bewonen. De gemeente vindt het eerst en vooral een zaak tussen eigenaar
>Gerrit Maat en de bewoners.
>
> Voor Maat is de maat echter méér dan vol. Het Rotterdamse
>advocatenkantoor Weerts & Van Rooij spant een kort geding aan bij de rechtbank
>met een verzoek tot ontruiming van de bossen bij Zeist. Terwijl we bij Gerrit
>Maat op kantoor zijn, belt, heel toevallig, Sjoerd naar de eigenaar van het
>terrein. Het blijkt een hernieuwde poging van de anarchisten om een deel van
>het complex, voordat de gemeente het mogelijk in handen krijgt, te kopen. Ze
>bieden E 100.000 voor één hectare aan grond.
>
> Het kost Maat zichtbaar moeite een telefoongesprek te voeren met
>de bezetter van zijn terrein. „Ik ben geen kraker, ik heb altijd hard gewerkt
>voor mijn centen”, zo houdt hij de actievoerder vaderlijk voor. De actievoerder
>aan de andere kant van de lijn: „Ach, we hebben een gedoogcontract met de
>gemeente. Los van het feit dat ik hier al woon, heb ik belang bij een gedeelte
>van dit terrein. Je moet wat proberen in het leven, hè?”
>
>
>Bron: Telegraaf, 16 september 2006
>
>----------------------------------------------------------------
>
>--------------------------------------------------------------
> Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
> Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
> Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
> [16 Sep 11:00u]: 259 abonnees + 392 niet-abonnees
>--------------------------------------------------------------
>

--------------------------------------------------------------
 Afmelden, e-mail: kraken-post-unsubscribe@dvxs.nl
 Opnieuw aanmelden: kraken-post-subscribe@dvxs.nl
 Online Archief: http://www.krakenpost.nl/archief
 [16 Sep 17:00u]: 259 abonnees + 392 niet-abonnees
--------------------------------------------------------------
 
ontvangsttijd Sat Sep 16 15:40:19 2006