De uitspraken van het Hof en de Hoge Raad
Op 15 juli '82 deed het gerechtshof van Den Haag uitspraak in de zaak Polak-Chidda bv. Dit hoger beroep was door Polak aangespannen nadat hij de twee kort gedingen in december '81 had verloren. Het hoger beroep is tegen Chidda bv alias Luske, de eigenaar, en Prins, de 'huurder'. Polaks argumenten bij het Hof zijn precies dezelfde als die hij aanvoerde bij de rechtbank. Polak is het met de bezwaren van de rechtbank op de volgende punten niet eens:
Luske en Prins hadden zelf in principe niets te klagen over de uitspraak van de rechtbank, hun probleem was alleen dat het ontruimingsbevel niet meteen uitvoerbaar was verklaard, Een uitvoerbaar bij voorraad verklaring van een ontruimingsbevel heeft grote voordelen als je tegenpartij in hoger beroep gaat. Met een dergelijke verklaring hoef je namelijk niet met ontruimen te wachten op de uitspraak in hoger beroep.
Het hof heeft Polak op al die punten ongelijk gegeven. De rechtbank kreeg alleen ongelijk voor zover ze Luske en prins niet het recht op onmiddelijke ontruiming had gegeven.
Uit deze uitspraak van het Hof blijkt duidelijk dat ze
zich alleen baseerde op de feiten uit het politierapport
en die van Jan Plas. Weer word er geen belang gesteld in
de versie van de gebeurtenissen volgens de ontruimde
bewoners.
Die 'feiten' zijn al een heel vergaande verdraaing van de
waarheid, de conclusies die het Hof eruit trekt zijn nog
veel bonter.
Hieronder volgen de argumenten van het Hof, de redenen
dus waarom ze Polaks bezwaren stuk voor stuk afwijst.
Prins en Luske krijgen het recht om meteen te mogen ontruimen. Ze hoeven dus niet Polaks beroep bij de Hoge Raad af te wachten. Er moet 'onverwijld' ontruimd worden. Dat wil zeggen: meteen, maar er is geen bepaald tijdstip. Hierdoor krijgt Polak wat ruimte om zijn onmacht te overwinnen.
Polak is meteen na dit voor hem waarschijnlijk ook wel
wat onverwacht verlies, in hoger beroep (cassatie) ge-
gaan bij de Hoge Raad.
De Hoge Raad is de hoogste en laatste instantie waar je
naar toe kan als je het niet eens bent met de uitspraak
van het Hof.
Waarom ging Polak in cassatie? Niet omdat hij het zo
vreselijk vond om de Luyk te moeten ontruimen. Niet omdat
hij nog eens wou aanvechten dat hij voor een knokploeg
moest ontruimen. Wel omdat hij zich beperkt voelde als
burgemeester:
Toen het er na de herkraak om ging of en wie de Luyk zou
ontruimen vond Polak dat een ontruiming niet nodig was.
De ene onrechtmatige situatie, de knokploeg, was vervangen
door de andere namelijk de herkraak. Zo hieven ze
elkaar als het ware op. Bij deze beslissing ging hij
grotendeels af op het oordeel van de officier van justitie.
Polak vindt dat beslissingen over de herkraak op
het terrein van de officier thuishoren en niet op het
zijne.
Volgens het Hof had Polak wel de bevoegdheid om de Luyk
te laten ontruimen, omdat hij in deze situatie als
bevoegd gezag de rechtsorde moest herstellen. In art.28
van de Politiewet staat namelijk dat een burgemeester in
geval van verstoring van de openbare orde panden kan
ontruimen of die ontruiming juist kan uitstellen. Het Hof
legt die bevoegdheid uit als een plicht, Polak moet dus
ontruimen wegens verstoring van de openbare orde.
Wat zelfs Polak hieraan niet zag zitten is dit: als deze
uitspraak van het Hof in stand zou blijven zou Polak elk
versgekraakt pand meteen moeten laten ontruimen wegens
'schending van de rechtsorde'. Dat zou het einde zijn van
zijn beleidsvrijheid (en van de onze!) en het is de vraag
of de politie het aangekund had.
Een tweede reden voor Polak om in cassatie te gaan was dat het Hof geen rekening had gehouden met de grote beleidsvrijheid over de politie die een burgemeester van zo'n grote stad als Amsterdam moet hebben.
Tegen de tijd dat de Hoge Raad uitspraak doet, op 21
januari 1983, is de Luyk allang ontruimd.
Daarom gaat het hier niet over wel/niet ontruimen, maar
sec over de bevoegdheden van Polak.
De Hoge Raad vindt dat Polak toen wel bevoegd was om de
Luyk te ontruimen, inderdaad door dat artikel 28 en
zelfs door artikel 219 Gemeentewet! (zie voor 219 het
hoofdstuk over de noodverordening)
Dat het Hof die bevoegdheid echter als een plicht uitlegt
en daarom Polak beveelt te ontruimen, wordt door
de Hoge Raad zeer sterk afgekeurd. Polak moest de Luyk
niet ontruimen, hij mocht het.
Polak moet in zijn beleidsoordeel over het al dan niet
inzetten van politie volledig vrij kunnen zijn.
Het is daarom volgens de Hoge Raad een "verschuiving in
ons staatsbestel" als de rechterlijke macht Polaks
politiebeleid gaat bepalen. De rechterlijke macht mag
namelijk wel kijken of de uitvoerende macht zich aan de
wet houdt, maar ze mag dat beleid niet gaan bepalen, en
dat deed het Hof hier wel.
Verder krijgt Polak ook gelijk over die grote
beleidsvrijheid voor een burgemeester. Polak kan zelf de
ordeverstoring afwegen tegen de risico's enzovoorts die het
inzetten van de politie tegen de krakers met zich mee
zou brengen. Hiermee krijgt hij zijn beleidsvrijheid
weer terug.
Het is voor ons een groot geluk dat de Hoge Raad het
arrest van het Hof vernietigd heeft. Het Hof zei immers
dat niet alleen de herkraak een verstoring van de
openbare orde of een schending van de rechtsorde was, maar
dat dat sowieso ook geldt voor alle bezette panden "met
epandoeken en leuzen".
Die schakelredenatie: bezetting/kraak - schending openbare
orde - ontruiming, had een hele nieuwe manier
kunnen zijn om panden gemakkelijk te kunnen ontruimen.
De Hoge Raad heeft van de herkraak wel gezegd dat het
een ordeverstoring was, maar een klakkeloos ontruimingsbevel
omdat de burgemeester de rechtsorde moet beschermen
is niet meer mogelijk.
Polak had dus van het Hof definitief het bevel gekregen
de Luyk te ontruimen. Hoewel hij in cassatie was gegaan,
heeft hij ontruimd zonder op de uitspraak te wachten.
Strikt juridisch mocht hij met de ontruiming niet wachten
tot na de uitspraak, omdat het ontruimingsbevel
meteen uitvoerbaar was verklaard. Politiek gezien kon
hij het niet maken om de ontruiming nog langer uit te
stellen, zijn geloofwaardigheid als opperhandhaver van
recht en orde stond immers op het spel.
Het lijkt daarom een logische en noodzakelijke stap dat
Polak in oktober de Luyk liet ontruimen.
Maar wat ons betreft zijn er zeker over de noodzakelijkheid
van de ontruiming een aantal vragen te stellen:
Waarom wilde Polak niet wachten op de uitspraak van de Hoge Raad?
Als Polak tot het uiterste een ontruiming had willen
voorkomen had hij best op de uitspraak van de Hoge Raad
kunnen wachten. Een burgemeester kan namelijk zelf
bepalen wanneer er precies ontruimd wordt. Deze bepaling
hangt af van de sterkte van zijn politiemacht, van de
risico's, van het ontruimingsscenario etc.
Met allerhande smoezen had Polak zo onder die uitvoerbaar
bij voorraadverklaring uit kunnen komen.
Het zou niet de eerste keer geweest zijn voor Polak dat
hij op zo'n manier een ontruiming uitstelde, onder andere
de ontruiming van de Groote Keyzer is zo uitgesteld (en
afgesteld). Hij wist dus dat hij zich daaraan geen
juridische buil kon vallen.
Had zo'n uitstel wel zin gehad? De Hoge Raad vernietigde
de uitspraak van het Hof en besliste daarmee dat Polak
de Luyk niet moest ontruimen, hij mocht het.
Voor Polak was zo'n uitstel echter niet interessant: hij
wou de Luyk ontruimen en of hij daartoe nou verplicht was
of niet deed er dus niet toe. Het ontruimingsbevel kwam
de gemeente juist heel goed uit, zo konden ze de Luyk
ontruimen zonder gezichtsverlies.
Mocht Polak wel ontruimen met dit arrest?
Het is de vraag of Polak nog wel van het ontruimingsbevel
gebruik mocht maken toen de gemeente had besloten om de
Luyk aan te kopen. Volgens de rechtswinkel in Amsterdam
mocht het niet. Polak had namelijk dat ontruimingsbevel
gekregen omdat hij de rechtsorde in en om het pand moest
herstellen en om Prins weer te verzekeren van zijn
huurrecht. Nu de gemeenteraad had besloten om de Luyk aan te
kopen, en al een koopkontrakt met Luske had gesloten,
ging het helemaal niet meer om Prins z'n huurrecht of om
de rechtsorde.
Als de gemeente dus dit ontruimingsbevel zou gebruiken om
de Luyk te ontruimen, zou ze dat niet meer doen om de
rechtsorde in en om het pand te herstellen maar om krakers
te ontruimen ten behoeve van andere woningzoekenden.
Ik vraag me nu, vier maanden na de ontruiming, af waarom
er toen nooit een kort geding tegen Polak is ingesteld
met het verbod om te ontruimen omdat dat onrechtmatig zou
zou zijn. De redenatie van de rechtswinkel is zo logisch,
waarom hebben we die kans nooit aangepakt?
Gezien onze ervaringen van de laatste tijd met justitie
was onze kans van slagen niet erg groot geweest, maar
jammer is het wel.
Heeft Polak eigenlijk wel ontruimd met dit arrest?
Misschien lijkt dit een overbodige vraag. Polak had dat
ontruimingsbevel, dus waarom zou hij er geen gebruik van
hebben gemaakt? Bovendien heeft hij vooraf in de pers en
achteraf in de gemeenteraad steeds gezegd dat hij door
dat ontruimingsbevel moeet ontruimen.
Maar waarom zijn de bewoners dan gearresteerd na de
ontruiming, op verdenking van diefstal in vereniging?
Zo lijkt het erop dat de bewoners ontruimd zijn door ze
te arresteren en mee te nemen. Op het politieburo is
zelfs tegen hen gezegd door een aantal agentjes dat de
Luyk op diefstal ontruimd is.
De waarheid valt moeilijk te achterhalen. Het zou
echter niet zo vreemd zijn als het zo was dat de bewoners
op diefstal ontruimd zijn. Polak zou een kort geding
tegen de ontruiming op het ontruimingsbevel waarschijnlijk
verloren hebben, dus zo zou hij de ontruiming
juridisch veilig gesteld hebben. Polak heeft echter naar
buiten en naar de gemeenteraad toe volgehouden dat hij
het ontruimde omdat hij daartoe door het ontruimingsbevel
gedwongen was. Toegeven dat hij die diefstal heeft
ingevoerd omdat op dat bevel ontruimen wel eens onrechtmatig
zou kunnen zijn, kon hij natuurlijk niet doen
omdat dan duidelijk zou zijn dat zijn beslissing om te
ontruimen veel meer van politieke belangen afhing dan
van het vonnis van de rechter.
![]() |
Eerste steenlegging nieuwe hoofdgebouw, 1902 |