|
'Het gezond verstand, soms "gesundes
Volksempfinden" genoemd, wordt altijd boos,
als de wetenschap een of ander prettig geloof
aantast, zoals de superioriteit van de ene groep
mensen tegenover de andere, blanken tegenover
gekleurden, mannen tegenover vrouwen. Het
gezond verstand wordt al geprikkeld als de
wetenschap gaat uitpluizen wat vanzelf lijkt te
spreken. Hoe mensen denken, hoe ze zich
gedragen in kleine of in grote groepen...'
H.A. Gomperts |
'De kroning en de woning' 1ste druk, 1ste oplage, 1981
(c)1981 Uitgeversmaatschappij Ad.Donker bv, Rotterdam
Niets uit deze uitgave mag op enigerlei wijze worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt zonder voorafgaande toestemming van de uitgever
Verspreiding in Belgie: Uitgeverij C. de Vries-Brouwers
pvba, Antwerpen
Zetwerk: Bestenzet, Zoetermeer bv
Omslag: Ben Aalbers, Leidschendam
ISBN 90 6100 183 8
Inhoud
VoorwoordDe kroning en de woning
Oorzaken en reacties Het relaas van een ME-er
Het onderzoek van de ministers
De emoties van twee officieren van justitie Tien stellingen over de media
Literatuur
30 april 1980
geweld blijft het machtsmiddel van de onmacht
De strijd tussen de M.E. en de stenengooiende jeugd op 30 april 1980, tijdens de inhuldiging van de nieuwe koningin, vertoonde kenmerken die nieuw waren vergeleken bij eerdere rellen. Welke waren die kenmerken bij de jeugd en bij de M.E.? Wat waren de oorzaken en de reacties erop? Hoe zit het met de schade en de gevolgen? Was er een alternatief?
Uniek is 'Het relaas van een M.E.-er' die het nachtelijk optreden van de M.E. beschrijft met een geweldsaptheose voor de Stadsschouwburg in Amsterdam. Er werd in de Eerste Kamer wel naar dit bericht gevraagd, maar tijdens de debatten bleef het onbesproken. Zijn er tussen 1 en 3 uur 's nachts in het hart van Amsterdam voor de Stadsschouwburg 1500 relschoppers in elkaar geslagen? 'Ik hoorde het kraken' zegt de M.E.-er in zijn relaas. Het verslag leest als een detectiveroman. Een procesverbaal over de politie. Maar een proces verbaal is nog geen bewijs.
Reeds de vraag naar politiegedragingen roept emoties op bij twee officieren van justitie. Hoefnagels gaat na welk conflict aan de wortel van deze emoties ligt. De burger en de staat waren een ruilovereenkomst aangegaan: als hij zijn vrijheid inleverde, kreeg hij er vrede en rust voor terug. Zo was het in de samenleving met veldwachter bromsnor. Rechtsorde en staatsorde waren nog hetzelfde. Onder het oog van een goede burgervader kreeg iedere onderdaan het zijne, terwijl de koning gekroond werd.
In deze verhouding is iets mis gegaan. Trouwens, als het waar is dat er een geweldsapotheose voor de Stadsschouwburg zou hebben plaatsgevonden (in dit boek wordt gesproken van 'een finale slachting tijdens een politiele nachtvoorstelling'), dan kregen die jongens toch wat ze verdienden?